[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.1.W grupach zadaniowych badanych przez Balesa okazywa³o siê, ze "5% interakcjito kategorie wi¹zane z rozwi¹zywaniem zadania (tj.4 do 9).Wynika st¹d ze,grupa zadaniowa w przeciwieñstwie do towarzyskiej charakteryzuje siê tym, ¿egdy rozwi¹zujemy zadania to: udzielamy informacji, prosimy o informacje,sugestie, oceniamy itd.Zaœ 25% to interakcje emocjonalne, wœród którychprzynajmniej przy eksperymencie Balesa przewa¿a³y emocje pozytywne (od l, do 3,nastêpne, te negatywne by³y rzadsze).2.Z tego wynika, ¿e na pocz¹tku rozwi¹zywania zadania najwiêcej jestinterakcji typu: udzielanie informacji, pytanie o informacje itd.Interakcjeemocjonalne pojawiaj¹ siê na koñcu, kiedy w³aœciwie zadanie jest ju¿rozwi¹zane.One pojawiaj¹ siê wtedy gdy ju¿ jesteœmy zadowoleni z rozwi¹zaniazadania, wiadomo bowiem, ¿e zadanie to jakaœ rozbie¿noœæ, miêdzy pewnymoczekiwanym stanem, a stanem istniej¹cym.3.Historia ta pozwala na wyodrêbnienie dwóch typów kierowników i to okaza³osiê najwa¿niejsze:• Kierownikami s¹ ci, którzy inicjuj¹ interakcje, czyli ci, którzy udzielaj¹informacji, opinii, sugestii (ale nie tylko).Osoby inicjuj¹ce interakcje tegotypu s¹ kierownikami zadaniowymi.S¹ to osoby zorientowane na to, ¿eby gruparozwi¹za³a zadanie.• Kierownicy, których Ba³eœ nazwa³ socjoemocjonalnymi s¹ to ci, którzy inicjuj¹pierwsze trzy kategorie, czyli redukuj¹ napiêcia w grupie i wprowadzaj¹ wgrupie mi³y stan emocjonalny.Aby grupa dobrze funkcjonowa³a potrzebni s¹ i ci pierwsi, i ci drudzy.Kiedy zastosowano socjometriê do tych ludzi okaza³o siê, ¿e bardziej lubiani s¹ci socjoemocjonalni ni¿ ci zadaniowi, szczególnie w pierwszej fazie, wpierwszych kolejnych interakcjach w grupie.Tzn.kierownik zadaniowy jeslimniej lubiany, ni¿ kierownik.socjoemocjonalny.W podrêcznikach dotycz¹cych psychologii organizacji, znaleŸæ mo¿na dziesi¹tkiró¿nych koncepcji na temat typów kierowników.Nazywa siê ich ró¿nie:zorientowani na zadanie, na ludzi, zorientowani na przedmioty itd., ale taknaprawdê sprowadza siê to do wy¿ej przedstawionego podzia³u.Ludzie m¹drzy dochodz¹ do wniosku, ¿e najlepiej by³oby znaleŸæ takiegokierownika, który jednoczeœnie jest i zadaniowy i socjoemocjonalny i myœlê, ¿ejest to mo¿liwe.Dobry kierownik powinien mieæ umiejêtnoœci z jednej stronytego, ¿eby grupa rozwi¹zywa³a zadania, a wiêc mieæ wiedzê i umiejêtnoœciwykorzystania tej wiedzy, ale z drugiej strony byæ w stanie doprowadzaæ wgrupie do wysokiego morale, tzn.do tego, ¿eby cz³onkowie byli umotywowani,¿eby nie by³o konfliktów, aby atmosfera by³a rzeczywiœcie przyjemna, ¿eby by³ojak najmniej wewnêtrznych problemów.Grupy, w których wystêpuje du¿o emocji negatywnych:• W grupach przedszkolaków - chocia¿ powstaje pytanie, czy jest to grupa.Interakcje s¹, ale s¹ one czêsto negatywne (zabieranie zabawek w piaskownicy,uderzanie ³opatk¹, sypanie piachem).• Brytyjscy psychologowie wykryli, ¿e grupy, w których przewa¿aj¹ negatywneemocje i gdzie bardzo trudno jest w zwi¹zku z tym rozwi¹zaæ zadania, s¹ gremiakierownicze zwi¹zków zawodowych.Tam dominuj¹ konflikty i byæ mo¿e jest tozwi¹zane z siln¹ potrzeb¹ w³adzy.Przechodz¹c do roku 98 chcê opowiedzieæ o badaniach przeprowadzonych przyokazji robienia doktoratu przez Joannê Czarnota-Bojarsk¹.Bojarska zbada³a 66osób - uczniów klas maturalnych, którzy dyskutowali na temat tego jak ulepszyæpolsk¹ maturê.Ca³y przebieg dyskusji (ok.45 min.) w 10-u badanych grupachnagrano z ukrycia za pomoc¹ kamery.Studenci zamieniaj¹c siê w sêdziówkompetentnych oceniali stopieñ zaanga¿owania i rodzaje dzia³añ poszczególnychosób bior¹cych udzia³ w dyskusji.Nastêpnie wszystkich cz³onków wszystkich grupoceniano wed³ug szeœciu wymiarów, na 10-cio stopniowych skalach.Te wymiaryto:1.Wp³yw na przebieg dyskusji: od znikomego - nie zabiera³ w ogóle g³osu; dozasadniczego -œwiadomie kierowa³ dyskusj¹, wyznacza³ jej temat.2.Udzia³ w ustaleniach: od znikomego - nie mia³ propozycji; do wielupropozycji.3.Dominowanie: brak - ulega³ sugestiom i zdaniom innych; do 10 punktów - broniagresywnie swojego zdania, narzuca innym swój punkt widzenia, przekrzykuje,zmusza do uleg³oœci [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]