[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.By³ zrozpaczony.Wczasie ka¿dego wypró¿nienia pojawia³asiê krew i ropa.Skutkiem ubocznymza¿ywania wielu leków by³o owrzo- Qdzenie dwunastnicy, zniszczenie flory jelitowej i ciê¿kie uszko­dzenie w¹troby.By³ bli¿szy œmierci ni¿ ¿ycia i musia³ od­stawiæ wszystkie przepisanelekarstwa.Potem operowano go, jak siê wyrazi³, metod¹ elektryczn¹.Mimooperacji zapalenie utrzymywa³o siê nadal.Tabletki i zastrzyki po­nowniepogarsza³y jego stan.Wreszcie zacz¹³ piæ herbat­kê z pokrzywy i herbatkê zzió³ moczopêdnych.Dziêki temu poczu³ siê na tyle le­piej, ¿e znowu móg³ podj¹æpracê.Przypuszczam, ¿e ten ciê¿ko doœwiadczony ojciec rodziny nie musia³byprzejœæ tej drogi przez mêkê gdyby wiedzia³ o wierzbow-nicy drobnokwiatowej,która mo¿e wyleczyæ choroby gruczo³u krokowego (pro­staty).Do niedawna,wierz­bownica nie by³a szeroko znana jako roœlina lecznicza.Nie wspomniano oniej w ¿adnej, z bêd¹cych w powszechnym u¿yciu, ksi¹¿ek zielarskich.Dopierogdy opisa³am j¹ w pierwszym wydaniu ksi¹¿ki „Apteka Pana Boga" rozpoczê³a siêjej kariera jako roœliny leczniczej stosowanej przeciwko schorzeniom gruczo³ukrokowego.Pomog³a wielu ludziom w wymienionych wy¿ej schorzeniach i dlategowkrótce sta³a siê znana w Europie i poza ni¹.Pisze siê o niej w wydawanychostatnio ksi¹¿kach zielarskich i czasopismach.Rodzaj wierzbownica (Epilobium) jest bogaty w gatunki.Nie wszystkie z nich s¹lecznicze.Gatunki lecznicze to: wierzbownica bladoró­¿owa (Epilobium roseum),wierzbownica drob-nokwiatowa (Epilobium parvifio-rum), wierzbownica górska(Epilobium montanum), wierz­bownica rózgowata (Epi­lobium obscurum),wierz­bownica wzgórzowa (Epilobioum collinum), wierzbownica b³otna (Epilobiumpalustre), wierzbownica drob-nolistna (Epilobium anagallidifolium) oraz dwagatunki nie wy­stêpuj¹ce w Polsce: Epilobium lanceola-tum i Epilobiumflei-scheri.Wierzbow-nice o w³aœciwoœ­ciach leczniczych rozpoznaje siê poma³ych kwiatach, które s¹ czerwona­we, bladoró¿owe lub prawie bia³e.P³atkiko­rony znajduj¹ siê nad wy­d³u¿on¹, w¹sk¹ zal¹¿ni¹ s³upka, z której potemrozwija siê owoc.Po dojrzeniu owoc pêka i uwalniaj¹ siê nasiona opatrzonebia³ymi w³oskami przypominaj¹cymi w³oski bawe³ny.W Tyrolu, wierzbow­nica znanajest pod nazw¹ „babie w³o­sy".W wypadku wszystkich wymienionych ga­tunkówzbiera siê ziele, a wiêc kwitn¹ce, ulist-nione ³odygi.Pêdy nale¿y zrywaæ wpo³owie wy­sokoœci, po to, aby z pozosta³ej czêœci roœliny mog³y wyrosn¹æ nowepêdy boczne.Zbiór nie nastrêcza trudnoœci poniewa¿ ³odygi ³atwo siê ³ami¹.Nawet w ciê¿szych przypadkach pije siê tylko dwie szklanki herbatki zwierzbownicy dziennie.Pierwsz¹ szklankê nale¿y wypiæ rano, na czczo, a drug¹wieczorem.Nie znaczy to je­dnak, ¿e mo¿na zrezygnowaæ z wizyty u lekarza.Wprzypadku ka¿dej ciê¿kiej choroby bezwzglê­dnie nale¿y zg³osiæ siê do lekarza.Nie nale¿y zbieraæ roœlin dwóch gatunków, a mianowicie wierzbownicy kosmatej(Epilobium hirsutum) i wierzbówki kiprzycy* (Epilobium angustifolium).£atwojest je odró¿niæ od ga­tunków charakteryzuj¹cych siê ma³ymi kwiatami.Wierzbownica kosmata roœnie w zaroœlach nad p³ytkimi zbiornikami wodnymi,osi¹ga wysokoœæ do 150 cm: ³odygi i liœcie s¹ miêsiste, liœcie s¹ od spodulekko ow³osione.Kwiaty purpurowoczer-wone i tak du¿e jak paznokieæ kciuka.Znany austriacki botanik Richard Willfort posiadaj¹cy du¿¹ wiedzê o leczniczychgatunkach wierzbow­nicy, nie wymieni³ ich w swojej ksi¹¿ce.Twierdzi³ on, ¿emog³yby byæ pomylone z wierzbownica kosmat¹, która ma kwiaty co najmniejpiêcio­krotnie wiêksze od gatunków drobnokwiatowych, bardziej miêsiste liœcie i³odygi, a tak¿e jest znacznie od nich wy¿sza, ale jej dzia³anie jest wrêczprzeciwne.Wierzbówka kiprzyca ma do 150 cm wysokoœci.Spotkaæ j¹ mo¿na nabrzegu lasu, leœnych przecinkach, na porêbach i w malinowych zaroœlach.Du¿efioletowo-ró¿owo-purpurowe kwiaty tworz¹ d³ugie, luŸne, sto¿ko­wate grona naczerwono nabieg³ych ³odygach.Latem z dala widaæ ró¿owopurpurowo po³ysku­j¹ceskupiska kwitn¹cej wierzbówki kiprzycy.Jedna z ludowych, niemieckich nazw tejroœliny „wrogie ziele" wskazuje, ¿e gatunek ten nie mo¿e byæ stosowany jakoziele lecznicze.By³am m³od¹ kobiet¹, gdy mój teœæ zmar³ w sile wieku z powodu przerostugruczo³u kroko­wego.Jeden z s¹siadów znaj¹cy siê bardzo dobrze nazio³olecznictwie pokaza³ mi wierzbow-nicê o drobnych kwiatach i powiedzia³:„Gdyby pani teœæ pi³ herbatkê z tej roœliny, ¿y³by do dnia dzisiejszego.Proszêdobrze zapamiêtaæ tê roœli­nê! Jest pani m³oda i mo¿e pani pomóc wieluludziom." Jak to siê zwykle zdarza gdy jest siê m³odym i zdrowym, nieinteresowa³am siê wiêcej tym zielem [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]