[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przezfakt przyjêcia tego sakramentu ochrzczony jest w³¹czony w Koœció³, Cia³oChrystusa, i staje siê uczestnikiem kap³añstwa Chrystusa.1280 Chrzest wyciska w duszy niezatarte duchowe znamiê, "charakter", którykonsekruje ochrzczonego do uczestniczenia w chrzeœcijañskim kulcie religijnym.Z racji "charakteru" chrzest nie mo¿e byæ powtórzony76.1281 Ci, którzy ponosz¹ œmieræ z powodu wiary, katechumeni i wszyscy ludzie,którzy pod wp³ywem ³aski, nie znaj¹c Koœcio³a, szczerze szukaj¹ Boga i staraj¹siê pe³niæ Jego wolê, s¹ mog¹ byæ zbawieni, chocia¿ nie przyjêli chrztu77.1282 Od najdawniejszych czasów chrzest jest udzielany dzieciom, poniewa¿ jest³ask¹ i darem Bo¿ym, które nie zak³adaj¹ ludzkich zas³ug.Dzieci s¹ chrzczone wwierze Koœcio³a.Wejœcie w ¿ycie chrzeœcijañskie daje dostêp do prawdziwejwolnoœci.1283 Jeœli chodzi o dzieci zmar³e bez chrztu, to liturgia Koœcio³a zachêca nasdo ufnoœci w mi³osierdzie Bo¿e i do modlitwy o ich zbawienie.1284 W razie koniecznoœci ka¿da osoba mo¿e udzieliæ chrztu, pod warunkiem ¿e maintencjê uczynienia tego, co czyni Koœció³, i poleje wod¹ g³owê kandydata,mówi¹c: "Ja ciebie chrzczê w imiê Ojca i Syna, i Ducha Œwiêtego".Artyku³ drugiSAKRAMENT BIERZMOWANIA1285 Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharysti¹ nale¿y do "sakramentówwtajemniczenia chrzeœcijañskiego", którego jednoœæ powinna byæ zachowywana.Nale¿y zatem wyjaœniaæ wiernym, ¿e przyjêcie tego sakramentu jest koniecznejako dope³nienie ³aski chrztu78.Istotnie, "przez sakrament bierzmowania(ochrzczeni) jeszcze œciœlej wi¹¿¹ siê z Koœcio³em, otrzymuj¹ szczególn¹ mocDucha Œwiêtego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowi¹zani s¹, jako prawdziwiœwiadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary s³owem i uczynkiem oraz do bronieniajej"79.I.Bierzmowanie w ekonomii zbawienia1286 W Starym Testamencie prorocy zapowiadali, ¿e Duch Pana spocznie naoczekiwanym Mesjaszu80 ze wzglêdu na Jego zbawcze pos³anie81.Zst¹pienie DuchaŒwiêtego na Jezusa, kiedy Jan udziela³ Mu chrztu, by³o znakiem, ¿e jest On tym,który mia³ przyjœæ, ¿e jest Mesjaszem, Synem Bo¿ym82.Jezus poczêty za spraw¹Ducha Œwiêtego urzeczywistnia ca³e swoje ¿ycie i ca³e swoje pos³anie w pe³nejjednoœci z Duchem Œwiêtym, którego Ojciec daje Mu "z niezmierzonej obfitoœci"(J 3, 34).1287 Ta pe³nia Ducha nie mia³a pozostaæ jedynie udzia³em Mesjasza, ale mia³abyæ udzielona ca³emu ludowi mesjañskiemu83.Chrystus wielokrotnie obiecywa³wylanie Ducha84.Spe³ni³ najpierw tê swoj¹ obietnicê w dniu Paschy85, anastêpnie w sposób bardziej zdumiewaj¹cy w dniu Piêædziesi¹tnicy86.Aposto³owienape³nieni Duchem Œwiêtym zaczynaj¹ g³osiæ "wielkie dzie³a Bo¿e" (Dz 2, 11), aPiotr oznajmia, ¿e to wylanie Ducha jest znakiem czasów mesjañskich87.Ci,którzy wówczas uwierzyli s³owom Aposto³Ã³w i pozwolili siê ochrzciæ, otrzymali zkolei dar Ducha Œwiêtego88.1288 "Od tego czasu Aposto³owie, wype³niaj¹c wolê Chrystusa, przez wk³adanier¹k udzielali neofitom daru Ducha Œwiêtego, który uzupe³nia³ ³askê chrztu89.Dlatego w Liœcie do Hebrajczyków wœród pierwszych elementów formacjichrzeœcijañskiej wymienia siê naukê o chrzcie i wk³adaniu r¹k90.To wk³adanier¹k w tradycji katolickiej s³usznie uznaje siê za pocz¹tek sakramentubierzmowania, który w pewien sposób przed³u¿a w Koœciele ³askêPiêædziesi¹tnicy"91.1289 Bardzo wczeœnie do gestu wk³adania r¹k dodawano namaszczenie wonn¹ oliw¹(krzy¿mem), aby lepiej wyraziæ dar Ducha Œwiêtego.To namaszczenie wyjaœniaimiê "chrzeœcijanin", które znaczy "namaszczony" i bierze pocz¹tek od imieniasamego Chrystusa, "którego Bóg namaœci³ Duchem Œwiêtym" (Dz 10, 38).Obrzêdnamaszczenia istnieje do naszych czasów zarówno na Wschodzie, jak i naZachodzie.Dlatego w³aœnie ten sakrament nazywa siê na Wschodzie chryzmacj¹,namaszczeniem krzy¿mem lub myronem, oznaczaj¹cym "krzy¿mo".Na Zachodzie nazwabierzmowanie (confirmatio) sugeruje zarazem potwierdzenie chrztu, dope³niaj¹cewtajemniczenie chrzeœcijañskie, a równoczeœnie umocnienie ³aski chrzcielnej,pe³niê owoców Ducha Œwiêtego., ¿e ten sakrament utwierdza chrzest irównoczeœnie umacnia ³askê chrzcieln¹.Dwie tradycje: Wschód i Zachód1290 W pierwszych wiekach bierzmowanie stanowi zazwyczaj jeden obrzêd zchrztem, tworz¹c razem z nim "podwójny sakrament", wed³ug wyra¿enia œw.Cypriana.Obok innych powodów wzrost liczby chrztów dzieci w ró¿nych porachroku oraz powstawanie nowych parafii (wiejskich) w powiêkszaj¹cych siêdiecezjach uniemo¿liwi³y obecnoœæ biskupa przy wszystkich celebracjachchrzcielnych.Na Zachodzie, gdzie dope³nienie chrztu chciano zarezerwowaæ dlabiskupa, wprowadzono rozdzielenie w czasie obu sakramentów.Wschód natomiastzachowa³ ich jednoœæ, tak ¿e bierzmowania udziela prezbiter, który chrzci.Powinien on jednak dokonywaæ tego za pomoc¹ poœwiêconego przez biskupamyronu92.1291 Zwyczaj Koœcio³a rzymskiego u³atwi³ rozwój praktyki zachodniej.Istnia³otam dwukrotne namaszczenie krzy¿mem œwiêtym po chrzcie: pierwszego dokonywa³prezbiter, gdy neofita wychodzi³ z k¹pieli chrzcielnej; drugiego namaszczeniadokonywa³ biskup na czole ka¿dego z nowo ochrzczonych93.Pierwsze namaszczeniekrzy¿mem œwiêtym, udzielane przez prezbitera, pozosta³o w obrzêdziechrzcielnym.Oznacza ono uczestnictwo ochrzczonego w prorockiej, kap³añskiej ikrólewskiej funkcji Chrystusa.Jeœli chrzest jest udzielany doros³emu, pochrzcie udziela siê tylko jednego namaszczenia, nale¿¹cego do istotybierzmowania.1292 Praktyka Koœcio³Ã³w wschodnich podkreœla bardziej jednoœæ wtajemniczeniachrzeœcijañskiego.Praktyka Koœcio³a ³aciñskiego wyraŸniej ukazuje natomiastwiêŸ nowego chrzeœcijanina z biskupem, który jest gwarantem i s³ug¹ jednoœciswego Koœcio³a oraz jego powszechnoœci i apostolskoœci.W ten sposób zostajerównie¿ podkreœlony zwi¹zek z apostolskimi pocz¹tkami Koœcio³a Chrystusowego.II.Znaki i obrzêdy bierzmowania1293 W obrzêdzie sakramentu bierzmowania nale¿y uwzglêdniæ znak namaszczeniaoraz to, co namaszczenie oznacza i wyciska, czyli pieczêæ duchow¹.Namaszczenie w symbolice biblijnej i staro¿ytnej posiada wielkie bogactwoznaczeniowe.Oliwa jest znakiem obfitoœci94 oraz radoœci95; oczyszcza(namaszczenie przed k¹piel¹ i po niej) i czyni elastycznym (namaszczanieatletów, zapaœników); jest znakiem uzdrowienia, poniewa¿ ³agodzi kontuzje irany96; udziela piêkna, zdrowia i si³y.1294 Ca³e bogactwo znaczeniowe namaszczenia oliw¹ mo¿na odnaleŸæ w ¿yciusakramentalnym.Namaszczenie katechumenów olejem przed chrztem oznaczaoczyszczenie i umocnienie.Namaszczenie chorych wyra¿a uzdrowienie i pociechê;namaszczenie krzy¿mem œwiêtym po chrzcie, podczas bierzmowania i udzielaniasakramentu œwiêceñ jest znakiem konsekracji.Bierzmowanie sprawia, ¿echrzeœcijanie, to znaczy ci, którzy zostali namaszczeni, uczestnicz¹ g³êbiej wpos³aniu Jezusa Chrystusa i w pe³ni Ducha Œwiêtego, któr¹ On posiada, aby ca³eich ¿ycie wydawa³o "mi³¹ Bogu wonnoœæ Chrystusa"97.1295 Przez namaszczenie bierzmowany otrzymuje "znamiê", pieczêæ Ducha Œwiêtego.Pieczêæ jest symbolem osoby98, znakiem jej autorytetu99, znakiem posiadaniaprzedmiotu100 - niegdyœ w taki sposób naznaczano ¿o³nierzy pieczêci¹ ich wodza,a tak¿e niewolników pieczêci¹ ich pana.Pieczêæ potwierdza autentycznoœæ aktuprawnego101 lub dokumentu102, ewentualnie zapewnia jego tajnoœæ103 [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]