[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Aposto³owie bêd¹ czyniæ to samo w Jego imiê34, a ponadto w³aœnie przez w³o¿enier¹k Aposto³Ã³w jest udzielany Duch Œwiêty35.List do Hebrajczyków wymieniawk³adanie r¹k wœród "fundamentalnych elementów" swego nauczania36.Ten znakwszechmog¹cego wylania Ducha Œwiêtego zachowa³ Koœció³ w epiklezachsakramentalnych.700 Palec.Jezus "palcem Bo¿ym wyrzuca z³e duchy" (£k 11, 20).Jeœli Prawo Bo¿ezosta³o napisane na kamiennych tablicach "palcem Bo¿ym" (Wj 31, 18), to "listChrystusa" powierzony Aposto³om jest napisany "Duchem Boga ¿ywego nie nakamiennych tablicach, lecz na ¿ywych tablicach serc" (2 Kor 3, 3).Hymn VeniCreator Spiritus wzywa Ducha Œwiêtego jako digitus paternae dexterae - "palecprawicy Ojca".701 Go³êbica.Na koñcu potopu (którego symbolika odnosi siê do chrztu)wypuszczona przez Noego go³êbica powraca, nios¹c w dziobie œwie¿¹ ga³¹zkê zdrzewa oliwnego na znak, ¿e ziemia znowu nadaje siê do zamieszkania37.GdyChrystus wychodzi z wody po swoim chrzcie, zstêpuje na Niego Duch Œwiêty wpostaci go³êbicy i spoczywa na Nim38.Duch Œwiêty zstêpuje do oczyszczonegoserca ochrzczonych i w nim przebywa.W niektórych koœcio³ach œwiête Postacieeucharystyczne s¹ przechowywane w metalowym naczyniu w formie go³êbicy(columbarium), zawieszonym nad o³tarzem.Symbol go³êbicy na oznaczenie DuchaŒwiêtego jest tradycyjny w ikonografii chrzeœcijañskiej.III.Duch i S³owo Bo¿e w okresie obietnic702 Od pocz¹tku a¿ do "pe³ni czasu" (Ga 4, 4) wspó³ne pos³anie S³owa i DuchaOjca pozostaje ukryte, ale wci¹¿ dzia³a siê realizuje.Duch Bo¿y przygotowujeczas Mesjasza i chocia¿ ani Duch, ani S³owo nie s¹ jeszcze w pe³ni objawieni,s¹ ju¿ obiecani, aby ich oczekiwano i przyjêto, gdy siê objawi¹.Dlatego gdyKoœció³ czyta Stary Testament39, zg³êbia w nim40 to, co Duch Œwiêty, "którymówi³ przez proroków", chce nam powiedzieæ o Chrystusie.Przez "proroków" pojêcie "prorocy" wiara Koœcio³a rozumie tych wszystkich,których Duch Œwiêty natchn¹³ przy redagowaniu do ¿ywego g³oszenia i redagowaniaksi¹g œwiêtych, zarówno Starego, jak Nowego Testamentu.Tradycja ¿ydowskarozró¿nia Prawo (piêæ pierwszych ksi¹g, czyli Piêcioksi¹g), Proroków (ksiêginazywane w tradycji chrzeœcijañskiej historycznymi i prorockimi) oraz Pisma(przede wszystkim ksiêgi m¹droœciowe, a szczególnie Psalmy)41.W stworzeniu703 S³owo Boga i Jego Tchnienie znajduj¹ siê u pocz¹tku bytu i ¿ycia ca³egostworzenia42Jest rzecz¹ w³aœciw¹, aby Duch Œwiêty rz¹dzi³ stworzeniem, uœwiêca³ je io¿ywia³, poniewa¿ jest Bogiem wspó³istotnym Ojcu i Synowi.Do Niego nale¿ypanowanie nad ¿yciem, poniewa¿ bêd¹c Bogiem, zachowuje stworzenie w Ojcu przezSyna43704 "W przypadku cz³owieka Bóg ukszta³towa³ go w³asnymi rêkami (to znaczy przezSyna i Ducha Œwiêtego).i wycisn¹³ na ukszta³towanym ciele w³asn¹ formê wtaki sposób, by nawet to, co widzialne, mia³o Boski kszta³t"44.Duch obietnicy705 Cz³owiek, zdeformowany przez grzech i œmieræ, pozostaje "obrazem Bo¿ym",obrazem Syna, ale jest "pozbawiony chwa³y Bo¿ej" (Rz 3, 23), pozbawiony"podobieñstwa".Obietnica dana Abrahamowi zapocz¹tkowuje ekonomiê zbawienia, nakoñcu której sam Syn przyjmie "obraz"45 i odnowi go w jego "podobieñstwie" doOjca, przywracaj¹c Mu chwa³ê, czyli "Ducha O¿ywiciela".706 Wbrew wszelkiej ludzkiej nadziei Bóg obiecuje Abrahamowi potomstwo jakoowoc wiary i mocy Ducha Œwiêtego46.W nim bêd¹ b³ogos³awione wszystkie narodyziemi47.Potomstwem tym bêdzie Chrystus48, w którym wylanie Ducha Œwiêtegosprawi, ¿e "rozproszone dzieci Bo¿e zostan¹ zgromadzone w jedno"49.Zobowi¹zuj¹c siê przysiêg¹50, Bóg przyrzeka ju¿ w darze swojego umi³owanegoSyna51 i Ducha obietnicy."w oczekiwaniu na Odkupienie, które nas uczyniw³asnoœci¹ Boga" (Ef 1, 13-14)52 [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]