[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.in.aktywizowanie si³ wspomagaj¹cych proces powrotu do zdrowia, dotarcie doosobistych granic).Ma zastosowanie w leczeniu m.in.dzieci chorych na astmê,ze schorzeniami dermatologicznymi, nieœmia³ymi czy te¿ pacjentów cierpi¹cych naprzewlek³e stany bólowe (gdzie najwa¿niejsze jest aby pomóc pacjentowi wnauczeniu siê konstruktywnego obchodzenia siê z cierpieniem).Nale¿y podkreœliæ, i¿ wiêkszoœæ praktyk muzykoterapeutycznych stosujejednoczeœnie metody receptywne oraz aktywne.Równie¿ czêsto spotykane jest³¹czenie ich z innymi poœrednikami artystycznymi, takimi jak malarstwo, mowacia³a, taniec.Najistotniejsze jest rozwijanie umiejêtnoœci wyra¿ania siêosoby, w szczególnoœci na p³aszczyŸnie sensorycznej oraz fizycznej.Przedewszystkim odnosi siê to do pracy z osobami upoœledzonymi psychicznie, b¹dŸ te¿osobami starszymi.Seanse sk³adaj¹ siê z czêœci zarówno receptywnej, jakrównie¿ aktywnego tworzenia czy te¿ œpiewu.Wspó³czeœnie muzykoterapia prze¿ywa swój renesans.Jest ona traktowana jestjako œrodek leczniczy i terapeutyczny, dlatego te¿ przede wszystkim znana jestjako forma psychoterapii w szerokim zakresie oddzia³ywania.Równie¿ corazszersze zastosowanie znajduje w rehabilitacji (m.in.pe³ni rolê w kinezyterapiiruchowej, oddechowej), pedagogice specjalnej (w pracy m.in.z dzieæmiupoœledzonymi umys³owo, autystycznymi, z zaburzeniami zachowania, niewidomymi)czy te¿ w dzia³aniach profilaktycznych w celu zapobiegania wystêpowaniuschorzeñ psychicznych, szczególnie tych spowodowanych wspó³czesnym tempem isposobem ¿ycia.Rozdzia³ 3.Choreoterapia - leczniczy taniecTaniec - zjawisko towarzysz¹ce cz³owiekowi od zarania dziejów, niejednokrotnieokreœlane jest mianem „niezwyk³ego jêzyka ludzkoœci", przepe³nionegometaforami, ukrytymi znaczeniami.Taniec jest mow¹ cia³a, która w po³¹czeniu zmuzyk¹ i rytmem stwarza mo¿liwoœæ odkrywania nieuœwiadomionych dotychczasemocji, prze¿yæ, oczekiwañ, norm, idei, wartoœci.Mówi siê, ¿e „to, czego s³owonie mo¿e wyraziæ, co jest zbyt subtelne, zbyt pe³ne odcieni lub, przeciwnie,zbyt gwa³towne, taniec, podobnie jak muzyka mo¿e wyraziæ lepiej"98.Przez stulecia taniec przechodzi³ swoist¹ metamorfozê, od najprostszych ruchówo charakterze rytualnym, magicznym, ludycznym, do bardziej z³o¿onych formprzybieraj¹cych postaæ poszczególnych rodzajów tañca o formalnych wymogach,wiêc znajomoœci profesjonalnych figur czy te¿ odpowiedniej sprawnoœcifizycznej, poczucia rytmu i muzykalnoœci.Wiek XX skupi³ siê na wykorzystaniutañca w dzia³aniach o charakterze terapeutycznym.Narodzi³a siê choreoterapia,czyli terapia tañcem, ³¹cz¹ca w sobie ruch, rytm, taniec i muzykê,klasyfikowana jako nurt arteterapii.Opiera siê ona na zastosowaniupodstawowych elementów tañca - ruchu i rytmu - do osi¹gania harmonii umys³u icia³a.Ruch jest traktowany jako medium (œrodek) zmiany, d¹¿¹cy do osi¹gniêciaprzez jednostkê osobistego rozwoju.„Leczenie tañcem cieszy siê obecnie coraz wiêkszym zainteresowaniem -zarównowœród terapeutów, jak i samych pacjentów.Jego ide¹ jest wykorzystanieekspresji ruchowej w celu odreagowania, odzwierciedlenia uczuæ oraz poprawynastroju i samopoczucia fizycznego.D¹¿enie do przywrócenia spójnoœci pomiêdzycia³em, umys³em i dusz¹ stanowi cel nadrzêdny"99.98 M.Kronenberger, Rytmika, rytm, ruch, muzyka, estetyka, kszta³cenie,wychowanie, profilaktyka,terapia, taniec, teatr, £Ã³dŸ 2006, Wyd.Global Enterprises, s.190.99 Tam¿e, s.195.Terapia tañcem jest pomocna w poznawaniu oraz wyra¿aniu siebie, w³asnychemocji, jak równie¿ w komunikacji miêdzyludzkiej.W literaturze przedmiotuzaznacza siê, ¿e choreoterapia nie opiera siê na nauce techniki,kroków czy te¿ uk³adów tanecznych, ale stanowi odnajdywanie w³asnegowewnêtrznego rytmu, uwalnianie siê od codziennych napiêæ.Podczas zajêæpacjent, ws³uchuj¹c siê w muzykê oraz samego siebie, odnajduje w³asny rytm,zgodny z jego wewnêtrznym, naturalnym rytmem, zgodny z nim samym [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]