[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Skrajna wyczynowoœæ seksualna mo¿e byæ takwyczerpuj¹ca, ¿e nie starcza ju¿ energii na nic innego i zak³Ã³cona zostajerównowaga ¿yciowa, ale podobnie zbytnie uleganie ³akomstwu mo¿e doprowadziæ dooty³oœci i utraty zdrowia, a obsesja estetyczna mo¿e spowodowaæ zaniedbanieinnych aspektów ¿ycia w spo³eczeñstwie.Wszêdzie tu dzia³aj¹ te same zasady.Oddawanie siê dzia³aniu dla samego dzia³ania wymaga po siadania jakiejœ iloœciwolnego czasu i energii.To z kolei wymaga zaspokojenia podstawowych potrzeb¿yciowych.U ludzi wynika to z ¿ycia w spo³ecznoœci miejskiej.U zwierz¹t z¿ycia w zoo, gdzie cz³owiek zapewnia im po¿ywienie i eliminuje nieprzyjació³.Nic wiêc dziwnego, ¿e w³aœnie tam spotyka siê najwiêcej objawów zwierzêcejhiperseksualnoœci.g.Seks dla zabicia czasuJest to seks funkcjonuj¹cy na zasadzie terapii zajêciowej lub, jak kto woli,jako œrodek na nudê.Jest on œciœle zwi¹zany z poprzedni¹ kategori¹, daje siêjednak od niej odró¿niæ.Posiadanie wolnego czasu to nie to samo co nuda.Czysty seks mo¿e byæ jednym z wielu sposobów konstruktywnego spêdzania wolnegoczasu, bez najmniejszego przejawu zjawiska nudy.Jego funkcj¹ jest pozytywnienacechowane poszukiwanie zadowolenia zmys³owego.Natomiast seks dla zabiciaczasu funkcjonuje jako œrodek terapeutyczny przeciwko negatywnie nacechowanemustanowi spowodowanemu przebywaniem w ja³owym i monotonnym œrodowisku.W swej³agodnej postaci znudzenie powoduje apatiê i poczucie braku celu lub motywacji.Silne znudzenie, które powstaje w ponurym i wype³nionym pustk¹ œrodowisku, mazupe³nie inny efekt.Wywo³uje niepokój, podniecenie, rozdra¿nienie, a wreszciez³oœæ.Przeprowadzono badania z udzia³em studentów, których umieszczono wpojedynczych, pustych kabinach, zak³adaj¹c im na oczy matowe gogle, a na rêceciê¿kie rêkawice, uniemo¿liwiaj¹ce jakiekolwiek precyzyjne ruchy.Doœwiadczeniate da³y zaskakuj¹ce wyniki.Z up³ywem godzin uczestnicy eksperymentu stopniowotracili zdolnoœæ do odprê¿enia siê.Robili wszystko, aby znaleŸæ sobiejakiekolwiek, choæby najprostsze zajêcie, które mogliby wykonywaæ w takograniczonych warunkach.Zaczynali wiêc gwizdaæ, mówiæ do siebie, wystukiwaæjakieœ rytmy i wykonywaæ ró¿ne inne najbardziej absurdalne czynnoœci, aby tylkoprzerwaæ monotoniê.Po kilku dniach zaczêli odczuwaæ objawy silnego stresu iuznali, ¿e nie mog¹ kontynuowaæ eksperymentu.Tak wiêc bezczynne le¿enie nie wynika z nudy, lecz wrêcz odwrotnie.Osi¹ga siêstan, w którym zadowala jakakolwiek czynnoœæ, jeœli tylko zwi¹zane z ni¹zachowanie przyniesie jakiœ skutek.Stan taki jest na tyle groŸny, ¿e niepozwala cieszyæ siê doznaniami zmys³owymi, p³yn¹cymi z dzia³ania dla samegodzia³ania.Chodzi tu raczej o pozbycie siê cierpienia wynikaj¹cego z ca³kowitejbezczynnoœci.Niedostatek aktywnoœci uszkadza system nerwowy i dlatego mózgrobi wszystko, aby siê przed tym uchroniæ.Nudy doœwiadczamy zazwyczaj w pustce -nie w znaczeniu pustego otoczenia,sztucznie stworzonego dla celów opisanego wy¿ej doœwiadczenia.W tych warunkachw³asne cia³o stanowi naj³atwiej dostêpny obiekt, który mo¿e byæ wykorzystany doprzerwania monotonii.Mamy je zawsze pod rêk¹, nawet wtedy, gdy nie ma nicinnego.Mo¿na wiêc obgryzaæ paznokcie, d³ubaæ w nosie, drapaæ siê po g³owie lubdra¿niæ cia³o celem wywo³ania reakcji seksualnej.Poniewa¿ celem jest w tejsytuacji maksymalne pobudzenie, aktywnoœæ seksualna czêsto staje siê wówczasbrutalna i bolesna, a nierzadko prowadzi do uszkodzeñ lub okaleczeñ genitaliów.Wynikaj¹cy st¹d ból staje siê kuriozalnym elementem terapii, nie zaœ ubocznymjej efektem.Typowym przejawem tego zachowania jest niepohamowana i d³ugotrwa³amasturbacja, która polegaæ mo¿e na wprowadzaniu do otworów genitalnych ostrychprzedmiotów i kaleczeniu siê.Skrajne formy seksu dla zabicia czasu obserwuje siê u wiêŸniów, którzy zostaliwyrwani ze swoich normalnych, stymuluj¹cych ich œrodowisk.Nie jest to seksfizjologiczny, który zaspokaja okreœlone potrzeby fizjologiczne za pomoc¹ du¿omniejszych dawek.Zjawisko to obserwuje siê tak¿e u patologicznych introwertyków.Tu mo¿e onowystêpowaæ w warunkach, które poziomie zapewniaj¹ wystarczaj¹c¹ stymulacjê [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]