[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Socjalizacja wtórna nie tylko nie wi¹¿e siê z wysokim stopniemidentyfikacji ale równie¿ same jej treœci nie maj¹ cech koniecznoœci.St¹d te¿internalizacja okreœlonych norm i zachowañ, postrzeganych przez jednostkêwyraŸnie w kontekœcie instytucjonalnym zachodzi zdecydowanie rzadziej i musibyæ wymuszana technikami pedagogicznymi (np-nauka drugiego jêzyka obcego).Dziecko w okresie socjalizacji pierwotnej ¿yje w œwiecie wyraŸnie zdefiniowanymprzez rodziców.Œwiat ten jest jedyny i bardzo realny, "(.) zaœ œwiatarytmetyki mo¿na beztrosko opuœciæ".95Po to wiêc "Aby spowodowaæ dezintegracjê przemo¿nej rzeczywistoœcizintemalizowanej we wczesnym dzieciñstwie trzeba wielu szoków ¿yciowych, alemniej aby zburzyæ rzeczywistoœæ zintemalizowan¹ póŸniej".96.Kryzysy prze¿ywanepo socjalizacji pierwotnej, zw³aszcza gdy by³a ona zwi¹zana dla jednostki znegatywnymi konotacjami, nie zawsze musz¹ prowadziæ do odrzuceniazintemalizowanych norm i wartoœci.Tym nie mniej subiektywna rzeczywistoœæzaintemalizowanych treœci jest ci¹gle zagro¿ona.Aby wiêc spo³eczeñstwo mog³o trwaæ, musi wytwarzaæ takie procedurypodtrzymywania rzeczywistoœci, aby miêdzy rzeczywistoœci¹ obiektywn¹ asubiektywn¹ wystêpowa³a wzglêdna odpowiednioœæ.Koniecznoœæ ta powodujezarazem, i¿ proces socjalizacji wtórnej nigdy siê nie koñczy, jednostka zaœkieruj¹c siê ogólnymi zasadami organizuje zarazem swe dzia³ania, postawy iinterakcje z innymi we w³asn¹, niepowtarzaln¹ biografiê.Tym samym analiza procesu socjalizacji, rozumianego jako wp³yw œrodowiskaspo³ecznego na jednostkê jest zarazem analiz¹ kszta³towania siê osobowoœciludzkiej.Œrodowisko spo³eczne czy mówi¹c inaczej rzeczywistoœæ spo³eczna jestniejednorodna i z³o¿ona.Sk³ada siê ona z wielu poziomów, ma wielowymiarow¹strukturê zarówno w sensie empirycznym jak i teoretycznym.Elementy sk³adowetych struktur w sposób niejednakowy oddzia³ywuj¹ na jednostkê.Strukturê œwiata spo³ecznego w wymiarze teoretycznym przedstawia siê zazwyczajjako uk³ad wzajemnie powi¹zanych ze sob¹ mikro i makrostruktur.Elementami sk³adowymi makrostruktur spo³ecznych sanie poszczególne jednostki(tak jak w przypadku mikrostruktur) lecz grupy spo³eczne stanowi¹ce struktury omniejszej z³o¿onoœci lub wê¿szym zakresie.Makrostmktury spo³eczne obejmuj ¹zatem klasy i warstwy spo³eczne, partie, instytucje polityczne i inne masoweorganizacje, wielkie przedsiêbiorstwa gospodarcze, narody czy pañstwa.Zcharakteru tych zbiorowoœci wynika, i¿ interakcje miêdzy jednostkami w ramachmakrostruktur spo³ecznych przebiegaj¹ w sposób anonimowy i bezosobowy, zaœ wiêŸmiêdzy nimi czêœciej ma charakter przelotny i publiczny.Nie oznacza to, i¿ wpewnych sytuacjach nie mo¿e wyst¹piæ bardzo silna identyfikacja jednostki ztymi du¿ymi zbiorowoœciamijak np.z Koœcio³em, narodem czy parti¹ polityczn¹.Jednak¿e wp³yw tych makrostruktur na jednostkê, na proces kszta³towania siê jejosobowoœci odbywa siê przede wszystkim za poœrednictwem grup pierwotnych ima³ych grup, w których przebiega doœwiadczanie codziennej rzeczywistoœci.Mo¿na zatem powiedzieæ, i¿ proces socjalizacji (uspo³ecznienia) jednostkinale¿y rozpatrywaæ równie¿ w ujêciu strukturalnym, z perspektywy mikro- imakrostruktur spo³ecznych.Zawsze jednak najwiêksz¹ rolê odgrywaj¹mikrostruktury, w obrêbie których jednostka intemalizuje podstawowe wartoœci inormy ¿ycia spo³ecznego.Te zagadnienia zostan¹ zreszt¹ szerzej rozwiniête wnastêpnych rozdzia³ach.W psychologii spo³ecznej i socjologii formu³owane s¹ dwie podstawowe,komplementarne wzglêdem siebie odpowiedzi na temat trwa³oœci porz¹dkuspo³ecznego (pewnej sta³oœci i powtarzalnoœci zachowañ jednostkowych igrupowych).Pierwsza z nich odwo³uje siê do podstawowych mechanizmów socjalizacyjnych, przypomocy których wpajanie normy i zasady postêpowania zostaj¹ choæby czêœciowozintemalizowane (ten punkt widzenia zosta³ powy¿ej przedstawiony) [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]