[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Takie rozproszenie zajmie wiele miesiêcy,lub nawet lat, wiêc Co-60 nadawa³ siê do tego idealnie.Promieniotwórczy opad Co-60 jest wiêkszy ni¿ produktyrozszczepienia U-238 poniewa¿: 1) wiele produktów rozpaduto izotopy o bardzo krótkim czasie po³owicznegorozpadu, i z tego powodu rozpadaj¹ siê zanim wyrz¹dz¹wiêksze szkody lub przed skutkiem ich dzia³ania ludziochroni¹ prowizoryczne schrony; 2) wiele produktów rozszczepieniato izotopy o bardzo d³ugim czasie po³owicznegorozpadu i z tego powodu nie emituj¹ intensywnegopromieniowania; lub 3) niektóre produkty rozszczepienia wogóle nie s¹ radioaktywne.Czas po³owicznego rozpaduCo-60 jest na tyle d³ugi, aby napromieniowaæ okolicê wznacz¹cym stopniu zanim siê rozpadnie oraz ¿eby uczyniæniepraktycznym czekanie w schronie, jednoczeœnie bêd¹cna tyle krótkim, aby emitowaæ intensywne promieniowanie.Pocz¹tkowo promieniowanie gamma produktów rozszczepieniaz bomby typu rozszczepienie-synteza-rozszczepieniejest o wiele bardziej intensywne ni¿ Co-60: 15.000 razyintensywniejsze po 1 godzinie; 35 razy wiêksze po 1 tygodniu;5 razy intensywniejsze po miesi¹cu i równe po po³owieroku.Od tego czasu opady rozszczepialne nie promieniuj¹tak intensywnie jak opady Co-60: 8 razy s³abiej poroku i 150 razy po 5 latach.Izotopy o bardzo d³ugim czasiepo³owicznego rozpadu produkowane w czasie rozszczepieniaponownie wyprzedz¹ Co-60 po oko³o 75 latach.Cynk mo¿e byæ równie¿ u¿ywany do „zasolenia”.IzotopZn-64, którego 48.9% znajduje siê w cynku naturalnym,mo¿e zostaæ przekszta³cony w Zn-65, który to jest emiterempromieniowania gamma o czasie po³owicznego rozpadu244 dni.Korzyœci ze stosowania Zn-64 to g³Ã³wnieszybszy rozpad po³¹czony z intensywnym promieniowaniem.Wad¹ zaœ jest fakt, i¿ wystêpuje on tylko w po³owienaturalnego cynku, musi byæ wiêc wzbogacany; jest te¿s³abszym emiterem promieniowania gamma ni¿ Co-60,wypromieniowuje bowiem tylko 1/4 tego co kobalt o tychsamych masach molowych.Zak³adaj¹c, ¿e u¿yje siê czystegoZn-64, intensywnoœæ promieniotwórcza Zn-65 bêdziepocz¹tkowo dwa razy wiêksza od Co-60.Wartoœæ ta bêdziemaleæ, a¿ po 8 miesi¹cach bêdzie równa jeden (tzw.aktywnoœæpromieniotwórcza bêdzie taka sama), a po 5 latachCo-60 bêdzie 110 razy intensywniejszy.Militarnym zastosowaniem broni radiologicznej jest oczywiœciewywo³ywanie lokalnych ska¿eñ, z du¿¹ intensywnoœci¹pocz¹tkowych efektów.Przed³u¿one ska¿enie jestniepo¿¹dane.Jak wiêc widaæ, lekki Zn-64 jest prawdopodobnienajbardziej odpowiedni do zastosowañ wojskowych.Jedyn¹ znan¹ prób¹ bomby zasolaj¹cej by³ brytyjski testbomby zawieraj¹cej ³adunek kobaltu (Antler/Round 1, 14wrzeœnia 1957).Ta 1 kt g³owica zosta³a zdetonowana wpobli¿u Maralingi w Australii.Eksperyment uznano zanieudany i nie powtórzono go ju¿ nigdy.Poza tym przypadkiem nie wiadomo nic o jakimkolwiekteœcie bomby kobaltowej lub cynkowej, i o ile wiadomonigdy taka bomba nie zosta³a zbudowana.W œwietle gotowychdo u¿ycia bomb typu rozszczepienie-synteza-rozszczepienie(bomb bardzo silnych), jest nieprawdopodobne,aby g³owice korzystaj¹ce ze specjalnie zaprojektowanychska¿eñ radioaktywnych by³y kiedykolwiek wprowadzonedo arsena³u nuklearnego.5.MOCARSTWA ATOMOWE I ICH ARSENA£YObecnie po pojêciem „mocarstw nuklearnych” rozumiemypiêæ pañstw.Wed³ug kolejnoœci stworzenia przez nie bronij¹drowej s¹ to: Stany Zjednoczone, Zwi¹zek Radziecki/Rosja, Wielka Brytania, Francja i Chiny.W istociekilka dalszych pañstw jest pos¹dzanych o zbudowaniew³asnej broni nuklearnej, jednak one same stanowczo temuzaprzeczaj¹ (miêdzy innymi Indie, Izrael, Pakistan).Trzyby³e republiki Zwi¹zku Radzieckiego, które odziedziczy³ypo nim arsena³ nuklearny (Ukraina, Kazachstan, Bia³oruœ)dobrowolnie przekaza³y wszystkie g³owice bojowe Rosji.5.1 Traktaty dotycz¹ce broni nuklearnejKilkanaœcie pañstw, w tym wszyscy cz³onkowie tworz¹cynieoficjalny „klub nuklearny”, ratyfikowa³o w 1970 rokuTraktat o Nierozprzestrzenianiu Broni J¹drowej (NuclearNon-Proliferation Treatry - NPT).Traktat ten stwierdza³,¿e tylko piêæ mocarstw wspomnianych wy¿ej ma pe³neprawo do posiadania broni nuklearnej, ¿adnemu jednakpañstwu nie mo¿na zabroniæ zdobywania technologii j¹drowychw pokojowym zamiarze.Stwierdza³ on równie¿,¿e ca³a pi¹tka musi szukaæ dróg do jak najszybszego redukowaniaich arsena³Ã³w nuklearnych.Do dziœ ¿adne z mocarstwatomowych nie przyzna³o siê do rozwijania technologiij¹drowych po podpisaniu traktatu.Równie¿ ¿adeninny sygnatariusz paktu nie zdoby³ technologii nuklearnychpo jego podpisaniu (przynajmniej siê do tego nie przyzna³).Na dzieñ dzisiejszy 178 z 185 cz³onków ONZ ratyfikowa³otraktat.Obecnie ocenia siê, i¿ Indie, Izrael i Pakistan przekroczy³ytzw.„próg atomowy”, mog¹ zatem posiadaæ broñj¹drow¹.RPA, która w latach osiemdziesi¹tych przyzna³asiê do posiadania arsena³u j¹drowego, ostatnio zniszczy³ago i przyst¹pi³a do paktu.Trzeba zaznaczyæ, ¿e chocia¿ Irak znacznie posun¹³ siê wswoich badaniach nad militarnym wykorzystaniem energiij¹drowej jako cz³onek NTP, ¿aden z zak³adów kontrolowanychprzez miêdzynarodowe komisje nie przyczyni³ siê dotego procederu.Postêpy w takich pracach s¹ wynikiemtajnych programów badawczych, prowadzonych ca³kowiciepoza NTP [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]