[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wspó³pracowa³ z noblistami Charlesem Richetem, Mari¹Sk³odowsk¹-Curie i Piotrem Curie.Tzw.materializacje duchów uznawa³ zazjawiska zachodz¹ce w umys³ach mediów oraz uczestników seansówspirytystycznych.Zg³êbia³ istotê hipnozy i feno-menów pochodzenianadnaturalnegoOnomakritos (V w.) — opisywa³ kamienie szlachetne, okreœlaj¹c ich naturê orazw³aœciwoœci lecznicze i magiczneOrfeusz — legendarny tracki œpiewak, poeta, m¹¿ Eurydyki, za³o¿yciel i kap³ansekty religijnej, w czêœci opartej na misteriach dionizyjskich, g³osz¹cejpowrót do czystoœci ducha.Wieszcz, twórca pisma (jak chc¹ jego czciciele).Podobno autor rozprawy o wp³ywie kamieni szlachet-nych na ¿ycie ludzi oraztraktatu o truciznach, a tak¿e dzie³ o wiedzy tajemnejStefan Ossowiecki (1868—1944) — s³ynny medium i jasnowidz.Widzia³ aurê, obrazyprzysz³ych wydarzeñ, potrafi³ okreœliæ przesz³oœæ podawanych mu przedmiotów,odnajdywa³ na podstawie fotografii ludzi zaginionych, posiada³ zdolnoœæwydzielania swego sobowtóra, który jako istota materialna móg³ oddalaæ siê odswego rzeczywistego cia³a na znaczne odleg³oœci.Napisa³ Œwiat mojego ducha iwizje przysz³oœci (1933).Zamordowany przez hitlerowców (przewidzia³ woj-nê iswoj¹ œmieræ na ulicy, jak równie¿ spalenie cia³a)Ostanes (pierwszy) — z magi¹ zapozna³ siê na dworze króla Kserksesa (ok.517 do465 pne), a nastêpnie rozpowszechni³ nauki tajemne na Peloponezie.Pos³uguj¹csiê przedmiotami magicznymi i wypowiadaj¹c odpowiednie zaklêcia, mo¿na zakl¹ædemony i zmusiæ je do us³u¿noœci, a tak¿e skomunikowaæ siê z duchami zmar³ychOstanes (drugi) — mag na dworze Aleksandra Wielkiego (356—323 pne).Rozpowszechnia³ wiedzê tajemn¹ i zajmowa³ siê uprawianiem sztuk magicznychPEusapia Paladino (1854—1918) — bêd¹c w transie, powodowa³a lewitacjêprzedmiotów, powstawanie zjawisk œwietlnych i akustycz-nych, materializacjêzjaw.Eksperymentatorzy odczuwali równie¿ do-tkniêcia niewidzialnych d³oni.Prowadzili z ni¹ doœwiadczenia nobliœci Charles Richet, Piotr Curie, MariaSk³odowska-Curie oraz Julian Ocho-rowicz, Andre Louis Debierne, Henri Bergson iinne s³awy naukowePapus — w³aœc.G.Encausse.Pochodzi³ z La Coruña.Praktykowa³ medycynê, magiê,spirytyzm.Za³o¿y³ pismo „Droga Izis" oraz kilka towarzystw okultystycznych.Podawa³ siê za potomka Cagliostra i kaza³ nazywaæ siê prorokiem.Autor wieludzie³ cenionych przez okultystówPhilippus Paracelsus (1493—1541) — w³aœc.AT.Bombast von Hohenheim.Szwajcarski lekarz, chirurg, przyrodnik, filozof, teolog236i wielki mag.Przewêdrowa³ ca³¹ Afrykê, Azjê, studiowa³ i pracowa³ w Niemczech,we W³oszech i we Francji.Uczeñ Trithemiusa, uznawa³ Agrippê i, jak chc¹niektórzy, przyjaŸni³ siê z Faustem.Twórca jat-romedycyny i jatrochemii,produkowa³ leki zio³owe i chemiczne.Stwo­rzy³ swoisty system filozoficzny ifantastyczny œwiat wype³niony plejad¹ istot nadprzyrodzonych (w których naturzemo¿e nale¿a³oby doszukaæ siê ukrytych symboli).Magia to wiedza i sztuka danacz³owiekowi, a mag to naturalny œwiêty, który bada tajniki przyrody.Wszystkieistoty ¿yj¹ce s¹ czêœci¹ ca³oœci wszechœwiata.„Jak makrokosmosem rz¹dzi Bóg,tak mikrokosmosem rz¹dzi duch osobniczy, wewnêtrzny alchemik, Archeusz".(zob.)Si³a i energia, spiritus vitae organizmu zale¿y od jego wewnêtrznego alchemika,¿o³¹dka, który oddziela rzeczy dobre od rzeczy z³ychpapie¿ Pawe³ III (1468—1549) — powa¿a³ magów.Wszystkie swoje dzia³ania idecyzje uzale¿nia³ od wyroczni astrologicznychPawe³ z Pragi (drugi) (ok.1540—ok.XVI w.) — w³aœc.Elhanon ben Menahem.Kabalista, mistyk.Analizowa³ Bibliê doszukuj¹c siê w œwiê­tych tekstachukrytych znaczeñPawe³ ¯idek (1413—1471) — doktor medycyny, filozof, teolog, wychowanek AkademiiKrakowskiej, dzia³a³ w Pradze.Husyta, (zob.Ksiêga Twardowskiego), autorobszernej encyklopedii wiedzy wszyst­kiej, miêdzy innymi o magii i demonachœw.Patryk — w r.432 rozpocz¹³ misjê maj¹c¹ na celu zniszczenie pogañstwa wIrlandii.Ochrzci³ g³Ã³wnego kap³ana filidów (zob.), sprzymierzy³ siê zpodleg³ymi mu braæmi i wyda³ wojnê upartym druidom (zob.), których moc magiczn¹zwalcza³ przy pomocy.swojej wielkiej sztuki czarnoksiêskiej.Cudotwórca,dokonywa³ rzeczy wielkich i nie­zwyk³ych, rozkazywa³ wiatrom i burzom, zmienia³biegi rzek, porusza³ góry itp.Wytêpi³ do nogi wszystkie celtyckie pogañskiedemony, które potem przybra³y postaæ chrzeœcijañskich diab³Ã³wB³a¿ej Pelacani z Padwy (XIV w.) — wybitny matematyk, filozof, astrolog.Reprezentowa³ ateistyczny pogl¹d na œwiat.Wspó³czeœni nazywali go „doctordiabolicus"Joseph Peladan (1859—1915) — urodzony w Anglii.Mistyk, okul-tysa, wizjoner,kaza³ siê nazywaæ Najwy¿szym Hierarch¹ Trzeciego Zakonu Ró¿okrzy¿owcówJoseph La Pierre (w.XV) — francuski okultysta, badacz zjawisknadprzyrodzonych.Utrzymywa³, i¿ duchy powstaj¹ z krwi osób zmar­³ych,materializuj¹c siê na skutek reakcji chemicznych przechodzenia237krwi w substancje gazowe.Swoje twierdzenia opiera³ na wynikach, jakieuzyskiwa³ z osobiœcie przeprowadzanych makabrycznych doœwiadczeñPitagoras (VI w.pne) — za³o¿yciel zwi¹zku swojego imienia o bardzo surowejregule, którego cz³onkowie musieli przechodziæ skomplikowa­ne wtajemniczenia, atak¿e uczestniczyli w misteriach i obrzêdach religijnych.Podstaw¹ filozofiiby³a wiara w wêdrówkê dusz.Przyczyn¹ wszechrzeczy by³y liczby.Wiele w³asnychdokonañ naukowych cz³on­kowie zwi¹zku przypisywali swojemu mistrzowipitagorejczycy (od ok.V w.pne) — elitarny zwi¹zek mistycz-no-filozoficzny.Cz³onkowie grupy podlegali swemu mistrzowi i œciœle wype³niali jego polecenia.Stworzyli specjalne obrzêdy, porozumiewali siê miêdzy sob¹ systemem sekretnychznaków.Nowi towarzysze musieli poddaæ siê obrzêdowi oczyszczania i specjalnympróbom.Zachowywali w tajemnicy nauki Pitagorasa i jego kontynuatorów.Stworzyli mistycz­n¹ teoriê liczb, teoriê harmonii sfer, muzykê matematyczn¹,opracowali system astronomiczny, koncepcjê wêdrówki dusz (autorem by³ samPitagoras).Zg³êbianiem wiedzy i ci¹g³ym kszta³ceniem siê cz³owiek osi¹ga swójnajwy¿szy cel: oczyszczenie duszy.Spaleni i wymordowani pod koniec V w.Ocaleñcy rozproszyli siê po Grecji konynuuj¹c dzie³o zwi¹zku.Pitagorejczycy:Archytos, Timajos, Ksenofilos.Neopitagorej-czycy: Apoloniusz z Tiany,Nikomach, NumeniosPlaton (427—347) — twórca teorii bytu i wiecznych idei, teorii wêdrówki dusz [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]