[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wydaje się, że najistotniejsze w tych mitach były następujące elementy: Podstawowe zasady życia, natury i społeczeństwa zostały określone przez bogów dawno temu, przed ustanowieniem władzy królewskiej.Ta epoka - Sep Tepi - obejmowała czasy od pojawienia się Wielkiego Boga w wodach praoceanu aż do objęcia tronu przez Horusa i pomszczenia Ozyrysa.Właściwie wszystkie mity odwołują się do wydarzeń lub postaci z tej epoki.Wszystko, czego istnienie miało być uzasadnione lub wyjaśnione, musiało być powiązane z „Pierwszym Razem”.Dotyczyło to zjawisk przyrody, rytuałów, insygniów królewskich, planów świątyń, formuł magicznych i medycznych, pisma hieroglificznego.kalendarza - wszystkich zdobyczy cywilizacji[296].Rundle Clark stwierdza również, że sztuka egipska jest niemal całkowicie symboliczna, że architektura i dekoracja tworzyły rodzaj „mitologicznego krajobrazu”, dopracowanego w najdrobniejszych szczegółach, w którym wszystko miało znaczenie:Na przykład kaplica [grób lub kompleks piramidy] boga [króla] była horyzontem, krajem pełnym światła i chwały, w którym mieszkają bogowie.Świątynia była wizerunkiem obecnie istniejącego świata, a jednocześnie miejscem, w którym znajdował się prawzgórek, który wynurzył się z wód praoceanu w chwili stworzenia (.) Na zakończenie dziennej liturgii kapłani unosili małą figurkę Maat (bogini prawa i porządku) przed wizerunkiem boga.Ten akt miał na celu potwierdzenie, że prawo i porządek zostały ponownie ustanowione; był także powtórzeniem zdarzenia, które miało miejsce na początku świata (.) pewnego mitycznego wydarzenia w czasach bogów.[297]Złoty wiek i wkroczenie złaW dalszych rozdziałach wrócimy do „Pierwszego Razu” bogów, aby mu się dokładniej przyjrzeć.Teraz jednak wystarczy powiedzieć, że Sep Tepi był postrzegany jako tajemniczy i cudowny złoty wiek, który nastąpił bezpośrednio po stworzeniu świata.Co więcej, ów złoty wiek, przynajmniej dla starożytnych Egipcjan, nie był czymś niesprecyzowanym i niemożliwym do znalezienia, jak biblijny Eden, lecz miał miejsce w swojskim, realnym otoczeniu i był zlokalizowany historycznie.Egipcjanie głęboko wierzyli, że miejscem wydarzeń „Pierwszego Razu”, prawdziwym ogrodem Eden, był wielki obszar o kształcie zbliżonym do trójkąta, położony na południe od wierzchołka delty Nilu, obejmujący Gizę, Memfis i Heliopolis.Właśnie tutaj, w tym uświęconym otoczeniu - jak mówią teksty - zasiedli bogowie „Pierwszego Razu”, aby ustanowić swe ziemskie królestwo[298].A jaka była kultura tego królestwa? Rundle Clark daje najlepsze podsumowanie:Wszystko, co dobre i pożyteczne, zostało ujęte w zasadach ustanowionych w czasach „Pierwszego Razu” - które były całkowicie doskonałym złotym wiekiem - „zanim powstał gniew, krzyk, zamęt i wrzawa”.Nie było śmierci, choroby ani nieszczęścia w tych błogosławionych czasach, zwanych „czasami Re”, „czasami Ozyrysa” lub „czasami Horusa”[299].Bogów Ozyrysa i Horusa, podobnie jak Re (w synkretycznej formie przedstawianego jako Re-Atum, ojciec bogów) starożytni Egipcjanie uważali za najwyższe ucieleśnienia „błogosławionej epoki Pierwszego Razu”[300].Ozyrys był czczony szczególnie - jako ten, który pierwszy zasiadał na tronie tego boskiego królestwa, którym rządził wspólnie ze swoją małżonką Izydą[301].Rozkwit złotego wieku pod panowaniem pary królewskiej (kiedy to ludzie zostali nauczeni rolnictwa i hodowli zwierząt i otrzymali prawa oraz doktryny religijne) został jednak brutalnie przerwany, gdy Ozyrys został zamordowany przez swego brata Seta.Izyda, pozostawiona bez potomka, przywróciła martwego Ozyrysa do życia na tak długo, aby mogła z nim zajść w ciążę.W wyniku tego związku urodziła Horusa, którego przeznaczeniem było uwolnienie królestwa Ozyrysa z rąk złego Seta.Stela SzabakiW ogólnym zarysie historia ta przypomina dzieje Hamleta (o wiele starsze od sztuki Szekspira[302]), a także, w najnowszym hollywoodzkim wcieleniu, Króla Lwa (brat zabija brata, osierocony syn zamordowanego mści się na stryju i przywraca porzadek w królestwie).Oryginalną egipską wersję tej historii - tak zwaną Teologię Memficką - znajdujemy w tekstach wyrytych na zabytku nazywanym Stelą Szabaki (obecnie znajduje się ona w British Museum[303]).Możemy tu przeczytać, że po wielkiej walce między Horusem a Setem (walce, w której Horus traci oko, a Set jądra), Geb, bóg Ziemi (ojciec Ozyrysa i Izydy), zebrał wielką radę bogów („Dziewiątkę”, Enneadę z Heliopolis) i wraz z nimi przeprowadził sąd nad Horusem i Setem:Geb, pan bogów, polecił Dziewiątce zebrać się przy nim.On sądził Horusa i Seta.Uczynił Seta królem Górnego Egiptu, aż do miejsca, gdzie się urodził, to jest Su.I Geb uczynił Horusa królem Dolnego Egiptu, aż do miejsca, gdzie jego ojciec został utopiony[304], zwanego „Rozdzielenie-Obu-Krajów” [ Pobierz całość w formacie PDF ]