[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nadano im nazwê Karolingów, a ichjedynym znacz¹cym królem by³ legendarny Charlemagne (Karol Wielki).W wyniku tego posuniêcia charakter monarchii uleg³ ca³kowitej zmianie – zes³u¿enia ludziom i ich ochrony na rz¹dzenie nimi.Tak wiêc papiescy królowiestali siê bardziej lokalnymi gubernatorami ni¿ patriarchami, nauczycielamiludzi.Ta zasadnicza zmiana sprawi³a, ¿e stosowany od wieków Kodeks Graalamówi¹cy o s³u¿bie szlachetnie urodzonych na rzecz swojego ludu zosta³ odrzuconyi europejscy królowie stali siê s³ugami Koœcio³a, który od tego momentu by³ wmocy wynosiæ ich na trony i obalaæ.Sk¹d dziœ wiadomo, ¿e “Donacja" by³a oszustwem? Otó¿ przemawia za tym wieleprzes³anek, z których najbardziej oczywist¹ jest to, ¿e powo³uje siê ona naNowy Testament w wersji Biblii zwanej popularnie Wulgat¹.Wersja ta zosta³aprzet³umaczona i opracowana przez œwiêtego Heronima, który urodzi³ siê w roku347 n.e., czyli jakieœ 33 lata po tym, jak cesarz Konstantyn (który zmar³ wroku 337) podpisa³ rzekomo ten dokument! Tak wiêc up³ynê³o co najmniej pó³wieku miêdzy domniemanym spisaniem “Donacji" i ukazaniem siê ³aciñskiej wersjiBiblii, która by³a w niej cytowana.Poza tym jêzyk, którym spisano “Donacjê",by³ typowy dla VIII wieku i w najmniejszym stopniu nie przypomina³ styluobowi¹zuj¹cego w czasach Konstantyna.Mocno oœmieszaj¹cym aferê z “Donacj¹" by³ równie¿ fakt, ¿e to fa³szerstwoudowodniono ju¿ blisko 550 lat temu, w czasach renesansu, lecz jej przemo¿natreœæ, która czyni³a z papie¿a najwy¿szego duchowego i œwieckiego w³adcêchrzeœcijañstwa, przewa¿y³a zarzuty.Jak poda³em w Potomkach Dawida i Jezusa, monarchowie z linii Graala bylinazywani mesjaszami (namaszczonymi), poniewa¿ na pocz¹tku istnienia Mezopotamiii Egiptu byli namaszczani t³uszczem Messeha (œwiêtego smoka lub krokodyla).Dlatego miêdzy innymi nazywano ich smokami.Bêd¹c symbolem m¹droœci, smok by³upostaciowieniem Œwiêtego Ducha, który unosi³ siê wed³ug Biblii nad wodamiczasu, zaœ Graal by³ wieczn¹ Krwi¹ Królewsk¹ – Sangrealem.Na pocz¹tku wstaro¿ytnej Mezopotamii nazywano go Gra-a/em8 – Œwiêt¹ Krwi¹ Królowych Smoka –i mówi³o siê o nim, ¿e stanowi “nektar najwy¿szego dostojeñstwa".Staro¿ytniGrecy zwali go ambrozj¹.W³aœnie st¹d pochodzi pojêcie wró¿ek lub wró¿Ã³w (w jêzyku angielskim “fairies")bêd¹ce pochodn¹ s³Ã³w “fey" (nieziemski, nadprzyrodzony) i “fate" (los).Wœwiecie celtyckim o pewnych rodzinach królewskich (w szczególnoœci Pendragonówlub Head Dragons) mówi³o siê, ¿e nosz¹ w sobie krew wró¿Ã³w (Fairy Blood),inaczej mówi¹c krew nadprzyrodzon¹, losu i przeznaczenia, lub ¿e s¹ z liniikrwi Graala, zaœ Elf Maidens (Elfowe Panny) Albi-gensów by³y wyznaczonymistra¿niczkami Ziemi, œwiat³a gwiazd i lasów.Lecz jak to siê sta³o, ¿e historycznie istniej¹ce smoki, wró¿ki, wró¿ê i elfyzosta³y os³oniête mgie³k¹ nadprzyrodzonej tajemnicy? Dlaczego ich historiezosta³y przemieszczone ze œwiata rzeczywistego w œwiat romansów i bajek dladzieci? Jaki to wszystko ma zwi¹zek z “Donacj¹ Konstantyna"?Aby odpowiedzieæ na te pytania, musimy przekroczyæ Portal Krainy Czarów iwst¹piæ do Królestwa Brzasku Jaœniej¹cych, jako ¿e ich jest Królestwo W³adcówPierœcienia.Trzy pierœcienie dla królów elfów pod otwartym niebem,Siedem dla w³adców krasnali w ich kamiennych pa³acach,Dziewiêæ dla œmiertelników, ludzi œmierci podleg³ych,Jeden dla W³adcy Ciemnoœci na czarnym tronieW Krainie Mordor, gdzie zaleg³y cienie,Jeden, by wszystkimi rz¹dziæ, Jeden, by wszystkie odnaleŸæ,Jeden, by wszystkie zgromadziæ i w ciemnoœci zwi¹zaæW Krainie Mordor, gdzie zaleg³y cienie.9Tak brzmi¹ s³owa Gandalfa, czarodzieja, postaci z trylogii Tolkienazatytu³owanej W³adca Pierœcieni (The Lord of the Rings), jednej znajpopularniejszych opowieœci wszechczasów.Rywalizacja o posiadanie JednegoPierœcienia ro¿ni siê w rzeczy samej od nie koñcz¹cych siê poszukiwañ ŒwiêtegoGraala.Chocia¿ oba te zmagania prowadzone s¹ z innych punktów widzenia,zarówno jedno, jak i drugie dotyczy poszukiwania królewskoœci, jednak w ró¿nychokresach dziejów zabierano siê do tego niew³aœciwie, bowiem ci, którzy ichposzukiwali, postrzegali Pierœcieñ i Graala jako potê¿ne bronie.St¹d (wodnosz¹cych siê do nich opowieœciach) pojawia³ siê wymóg istnienia odpowiednichzabezpieczeñ chroni¹cych dostêp do Graala.Podobnie kluczow¹ spraw¹ by³outrzymanie Jednego Pierœcienia z dala od z³ego Saurona z Mordom, który utraci³ostatecznie swoj¹ moc, gdy Pierœcieñ zosta³ zniszczony w ogniu GóryPrzeznaczenia.Jest jednak zasadnicza ró¿nica miêdzy tolkienowskim Jednym Pierœcieniem, któryjest opisany jako ciemny i tworz¹cy podzia³y, a Z³otym Pierœcieniem romansuGraala, który jest pierœcieniem mi³oœci i oœwiecenia.Symbolem tego ostatniegoby³ pierœcieñ rycerzy zakutych w stal siedz¹cych przy Okr¹g³ym Stole –pierœcieñ, który zosta³ przerwany (co doprowadzi³o kraj do chaosu i upadku),kiedy Artur porzuci³ Celtycki Kodeks na rzecz rzymskich racji (co póŸniejsza,schrystianizowana wersja tej historii, wyjaœnia zdrad¹ Ginew-ry z Lancelotem).Czasami mówi siê, ¿e wielki geniusz XIX wieku, kompozytor Ryszard Wagner,traktowa³ historiê-sagê o Pierœcieniu jako jedn¹ z wersji dotycz¹cychposzukiwañ Graala.Cokolwiek by o tym nie s¹dziæ, to z pewnoœci¹ twierdzenieodwrotne jest prawdziwe.Wed³ug niego popularne legendy o Œwiêtym Graalustanowi³y stylizowane przetworzenie bardziej tradycyjnych poszukiwañPierœcienia.Zarówno Ryszard Wagner jak i Alfred, lord Tennyson10 rozumieli (co znajdujeswoje odzwierciedlenie w ich twórczoœci dotycz¹cej czasów arturiañskich), ¿eposzukiwania Graala stanowi¹ duchowy aspekt poszukiwañ Pierœcienia i ¿e wgruncie rzeczy s¹ one do siebie podobne, jeœli nie takie same.Zdawali sobierównie¿ sprawê, ¿e zarówno Pierœcieñ, jak i Graal mog¹ byæ przyczyn¹katastrofy, choæ z ró¿nych powodów.Mocy Pierœcienia nale¿a³o przeciwstawiæsiê, bowiem w przeciwnym przypadku uzale¿nia³ on swojego w³aœciciela, z koleimoc Graala powodowa³a odwet, zemstê, jeœli by³a b³êdnie u¿yta.W ka¿dymprzypadku p³yn¹cy z tego mora³ jest taki sam i brzmi nastêpuj¹co: moc jestsamoniszcz¹ca, kiedy dochodzi siê do niej poprzez zaprzedanie w³asnej duszy.Inaczej mówi¹c Pierœcieñ Ouroborosa mo¿e stanowiæ aureolê korony, ale równiedobrze mo¿e zamieniæ siê w pêtlê.Fanatyczna obsesja Adolfa Hitlera na punkcie szukania relikwii zamku Graalajest doskona³ym przyk³adem tego poronionego pogl¹du na potêgê.W trakcie tychposzukiwañ Hitler zdoby³ staro¿ytn¹ lancê (o której mówiono, ¿e by³a u¿ywanaprzez Karola Wielkiego), twierdz¹c, ¿e by³a ona w³asnoœci¹ Longinusa, któryprzek³u³ ni¹ bok Jezusa wisz¹cego na krzy¿u.By³a wiêc ona, jak twierdzi³,czczon¹ w tradycji Graala œwiêt¹ W³Ã³czni¹ Przeznaczenia.Maj¹c j¹, Hitleruwa¿a³, ¿e jego imperium bêdzie tak potê¿ne, jak imperium Karola Wielkiego.Lecz legenda mówi równie¿, ¿e po wielu wspania³ych zwyciêstwach zosta³ on(Karol Wielki) skazany na przegran¹, w chwili gdy utraci³ swoj¹ magiczn¹ broñ [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]