CSS3_contrast

Neil Gaiman Gwiezdny Pyl

do ÂściÂągnięcia; ebook; download; pdf; pobieranie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Je�li chce pani zobaczy� gwiazd�, panno Forester.-zacz�� Tristran, aleVictoria potrz�sn�a g�ow�.- Niezmiernie si� ciesz�, �e bezpiecznie wróci� pan do domu, panie Thorn.Ufam,�e przyjdzie pan na nasz �lub.- Z pewno�ci� nic nie mog�oby sprawi� mi wi�kszej rado�ci - odpar� Tristran,cho� w istocie wcale nie by� tego taki pewien.*W zwyk�y dzie� �Pod Siódm� Srok�" nigdy nie spotyka�o si� takiego t�umu go�ci,i to jeszcze przed �niadaniem.To jednak by� dzie� targowy.Mieszka�cy Muru iprzybysze t�oczyli si� przy barze, poch�aniaj�c kopiaste talerze pieczonejbaraniny, bekonu, pieczarek, sma�onych jajek i kaszanki.Dunstan Thorn czeka� na Tristrana przy barze.Gdy ujrza� syna, wsta�, podszed�do niego i bez s�owa u�cisn��.- Widz�, �e wróci�e� bez szwanku - rzek�.W jego g�osie d�wi�cza�a duma.Tristran zastanowi� si� przelotnie, czy podczas swej nieobecno�ci przypadkiemnie urós�.Pami�ta� ojca jako znacznie ro�lejszego m�czyzn�.- Witaj, ojcze - rzek�.- Troch� szwankuje mi r�ka.- Matka czeka na ciebie ze �niadaniem na farmie -oznajmi� Dunstan.- ��niadanie" brzmi cudownie - przyzna� Tristran.-I oczywi�cie ciesz� si�, �eznów zobacz� matk�.No i musimy porozmawia�.- Jego my�li wci�� kr��y�y wokó�czego�, co powiedzia�a Victoria Forester.- Jeste� chyba wy�szy - zauwa�y� ojciec - i stanowczo powiniene� odwiedzi�balwierza.Opró�ni� kufel i razem wyszli na s�oneczny �wiat.Dwaj Thornowie przele�li przez plot na jedno z pól Dunstana i, gdy maszerowaliprzez ��k�, na której bawi� si� w dzieci�stwie, Tristran poruszy� dr�cz�cy gotemat: kwesti� swoich narodzin.Ojciec odpowiedzia� mu najszczerszej, jakpotrafi�, wspominaj�c podczas d�ugiego marszu na farm� rzeczy, które wydarzy�ysi� bardzo dawno temu komu� zupe�nie innemu: histori� mi�o�ci.A potem znale�li si� w starym domu Tristrana.W �rodku czeka�a ju� na niegosiostra.Na piecu sta�y garnki, a na stole �niadanie, przyszykowane z mi�o�ci�przez kobiet�, któr� zawsze uwa�a� za sw� matk�.*Madame Semele poprawi�a ostatnie szklane kwiaty i powiod�a niech�tnym wzrokiempo jarmarku.Min�o ju� po�udnie.Na ��ce zjawiali si� pierwsi klienci.Jakdot�d �aden z nich nie zatrzyma� si� przy ich kramie.- Ka�dego dziewi�tego roku jest ich coraz mniej i mniej - zauwa�y�a.-Zapami�taj moje s�owa: wkrótce z jarmarku pozostanie tylko wspomnienie.S�jeszcze inne targi, inne miejsca.Czasy tego jarmarku ju� niemal min�y.Jeszcze czterdzie�ci, pi��dziesi�t, najwy�ej sze��dziesi�t lat, i koniec.- Mo�liwe - odpar�a jej s�u�ka o fio�kowych oczach -ale mnie ju� to nieobchodzi.To ostatni jarmark, w którym uczestnicz�.Madame Semele spojrza�a na ni� gniewnie.- S�dzi�am, �e ju� dawno wybi�am ci z g�owy bezczelno��.- To nie bezczelno�� - odpar� niewolnica.- Spójrz.Unios�a kr�puj�cy j� srebrny �a�cuch.Jego ogniwa po�yskiwa�y w blasku s�o�ca.Wydawa�y si� jednak cie�sze, bardziej przejrzyste.Miejscami wygl�da�y jakzrobione nie z metalu, lecz z mg�y.- Co� ty zrobi�a? - Na wargi starej kobiety wyst�pi�y kropelki �liny.- Nic.Nic, czego nie zrobi�abym osiemna�cie lat temu.Mia�am pozosta� tw�niewolnic� do dnia, w którym ksi�yc straci córk�, je�li wydarzy si� to wtygodniu, w którym po��cz� si� dwa poniedzia�ki.Mój czas niewoli ju� niemalup�yn��.*By�a trzecia po po�udniu.Gwiazda siedzia�a na ��ce obok stoiska z winem, piwemi jad�em pana Bromiosa i spogl�da�a w stron� wyrwy w murze i le��cej za ni�wioski.Od czasu do czasu klienci cz�stowali j� winem, piwem b�d� pysznymi,t�ustymi kie�baskami.Ona jednak zawsze odmawia�a.- Czekasz na kogo�, moja droga? - spyta�a nagle m�oda kobieta o mi�ej twarzy.Popo�udnie ci�gn�o si� bez ko�ca.- Nie wiem - odpar�a gwiazda.- Chyba tak.- Je�li si� nie myl�, pewnie na jakiego� m�odzie�ca.Taka pi�kna dziewczyna jakty.Gwiazda przytakn�a.- W pewnym sensie - przyzna�a.- Jestem Victoria - przedstawi�a si� tamta.- Victoria Forester.- Ja nazywam si� Yvaine.- Gwiazda zmierzy�a sw� rozmówczyni� uwa�nymspojrzeniem.- A zatem - rzek�a - ty jeste� Victoria Forester.Twoja s�awa ci�wyprzedza.- Chodzi ci o �lub? - W oczach Victorii zal�ni�y iskry dumy i rado�ci.- B�dzie wi�c �lub? - spyta�a Yvaine.Unios�a r�k� do pasa i poczu�a ukryty podsukni� topaz na srebrnym �a�cuchu.Potem spojrza�a w stron� otworu w murze iprzygryz�a warg�.- Och, moje biedactwo! Co z niego za potwór! Czemu ka�e ci tu czeka�? -wykrzykn�a Victoria Forester.- Mo�e pójdziesz i go poszukasz?- Nie, bo.- zacz�a gwiazda i urwa�a.- Rzeczywi�cie - mrukn�a - mo�epójd�.Niebo nad ich g�owami zasnu�y szarobia�e �awice chmur.Mi�dzy nimi wida� by�oskrawki b��kitu.- Szkoda, �e nie ma mojej matki - westchn�a gwiazda.- Mog�abym si� z ni�po�egna�.- Niezgrabnie d�wign�a si� z ziemi.Victoria jednak nie zamierza�a tak �atwo pozwoli� odej�� swej nowejprzyjació�ce.Szczebiota�a bez przerwy o zapowiedziach, zezwoleniach �lubnych ispecjalnych licencjach, udzielanych wy��cznie przez arcybiskupa - jakie toszcz�cie, �e Robert osobi�cie zna arcybiskupa.Z jej s�ów wynika�o, �e �lub masi� odby� za sze�� dni w po�udnie.Potem Victoria wezwa�a gestem szacownego d�entelmena, siwiej�cego na skroniach,który pali� czarne cygaro i u�miecha� si�, jakby bola�y go z�by.- To jest w�a�nie Robert - oznajmi�a.- Robercie, poznaj Yvaine.Czeka na swegom�odzie�ca.Yvaine, to jest Robert Monday.W nast�pny pi�tek w po�udnie zostan�pani� Victori� Monday.Victoria Poniedzia�ek.Mo�e móg�by� wykorzysta� to wswej mowie weselnej - w pi�tek po��cz� si� dwa poniedzia�ki.Pan Monday zaci�gn�� si� dymem z cygara i odpar� narzeczonej, �e zastanowi si�nad tym pomys�em.- Czyli - zagadn�a Yvaine, starannie dobieraj�c s�owa - nie wychodzisz za m��za Tristrana Thorna?- Nie - odpar�a Victoria.- Ach tak - rzek�a gwiazda.- To dobrze.- I usiad�a.Wci�� tam siedzia�a, gdy Tristran wynurzy� si� z wyrwy w murze.Sprawia�wra�enie nieco oszo�omionego, lecz na jej widok wyra�nie si� rozpromieni�.- Witaj - rzek�, pomagaj�c jej wsta�.- Mi�o ci si� czeka�o?- Nieszczególnie - odpar�a.- Przepraszam - mrukn�� Tristran.- Chyba powinienem by� zabra� ci� ze sob� dowioski.- Nie - powiedzia�a gwiazda.- Nie powiniene�.�yj� tylko dopóty, pókiprzebywam w Krainie Czarów.Gdybym postawi�a stop� w twoim �wiecie, sta�abymsi� jedynie bry�� zimnego �elaza z nieba, pop�kan� i poobijan�.- Ale ja omal ci� tam nie zabra�em! - wykrzykn�� wstrz��ni�ty Tristran.-Zesz�ego wieczoru próbowa�em.- Owszem - odpar�a - co dowodzi, �e istotnie jeste� g�upkiem, pó�g�ówkiem i.mato�kiem.- Zakutym �bem - podsun�� Tristran.- Stale nazywa�a� mnie zakutym �bem ios�em.- Có�, jeste� tym wszystkim i jeszcze mnóstwem innych rzeczy.Czemu kaza�e� mitak d�ugo czeka�? My�la�am ju�, �e spotka�o ci� co� okropnego.- Przepraszam - powiedzia�.- Nigdy ju� ci� nie zostawi�.- Nie - odrzek�a z powag� i pewno�ci� w g�osie.- Nie zostawisz.Ich d�onie spotka�y si�.Trzymaj�c si� za r�ce, przeszli przez jarmark.Zerwa�si� wiatr, �opocz�c p�ótnem namiotów i flagami.Z nieba lun�� zimny deszcz.Ukryli si� wraz z innymi istotami i lud�mi pod p�óciennym dachem kramu zksi��kami.W�a�ciciel pospiesznie wsuwa� pud�a g��biej pod dach, boj�c si�, �ezmokn�.- Zmienne niebiosa, zmienne niebiosa.To �wieci s�o�ce, to pada rosa -powiedzia� do Tristrana i Yvaine cz�owiek w czarnym jedwabnym cylindrze.Kupowa� w�a�nie od kramarza ma�� ksi��k� w czerwonej skórzanej oprawie.Tristran u�miechn�� si� i skin�� g�ow�.A poniewa� deszcz zacz�� wyra�nies�abn��, oboje z Yvaine odeszli [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

agafilka.keep.pl

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL