[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Trzeba jedynie rozumieć ograniczenia planety i działające na nią siły.— To się nigdy nie uda — rzekł Bewt.Książę w nagłym olśnieniu ustalił moment, kiedy zmieniło się nastawienie Kynesa: było to wtedy, gdy Jessika powiedziała o zachowaniu w depozycie dla Arrakis roślin z oranżerii.— Czego potrzeba, aby uruchomić ten proces automatyczny, doktorze Kynes? — zapytał Leto.— Jeśli doprowadzimy do tego, by trzy procent powierzchni Arrakis za jął żywioł roślin zielonych, wytwarzających związki węgla jako składniki po karmowe, uruchomimy system obiegu — odparł Kynes.— Woda to jedyny problem? — zapytał książę.Wyczuwał podniecenie Kynesa, sam był podekscytowany.— Woda przytłacza inne problemy — powiedział Kynes.— Ta planeta ma dużo tlenu bez elementów towarzyszących mu w naturze — rozległych połaci szaty roślinnej i obfitych źródeł nie związanego dwutlenku węgla, czyli takich na przykład zjawisk, jak wulkany.Tutaj nad rozległymi połaciami pustyni zachodzą nienaturalne reakcje chemiczne.— Czy macie wstępny projekt?— Mieliśmy dużo czasu na odtworzenie efektu Transleya — doświadczenia w małych zespołach na skalę amatorską, z których moja nauka może teraz czerpać robocze dane — wyjaśnił Kynes.— Tu nie ma tyle wody — oświadczył Bewt.— Tu po prostu nie ma tyle wody.— Mistrz Bewt jest ekspertem od wody — powiedział Kynes.Uśmiech nął się i powrócił do przerwanego obiadu.Książę walnął z zamachem prawą ręką w stół.— Nie! Żądam odpowiedzi! Czy jest dosyć wody, doktorze Kynes? Kynes wbił oczy w talerz.Jessika śledziła grę emocji na jego twarzy.Doskonale się maskuje — pomyślała, ale mając go już zarejestrowanego widziała, że Kynes żałuje swoich słów.— Czy jest dosyć wody? — zapytał książę.— Może… jest — odparł Kynes.Udaje niepewność — pomyślała Jessika.Swym przenikliwym zmysłem prawdy Paul chwycił zasadniczy motyw i ledwo się opanował wezwawszy na pomoc całe swoje wyszkolenie.Wody jest dosyć! Tylko Kynes nie chce, by się o tym dowiedziano.— Nasz planetolog ma wiele interesujących snów — powiedział Bewt.Śni wraz z Fremenami o przepowiedniach i mesjaszach.W paru miejscach za stołem rozległy się chichoty.Jessika zliczyła je; przemytnik, córka producenta filtrfraków.Duncan Idaho, tajemnicza dama do towarzystwa i mętnych interesów.Osobliwie tu się rozkłada napięcie dziś wieczorem — pomyślała.Za dużo dzieje się rzeczy, o których nie mam pojęcia.Będę musiała znaleźć sobie nowe źródła informacji.Książę przesunął spojrzenie z Kynesa na Bewta, z niego zaś na Jessikę.Czuł się dziwnie zawiedziony, jakby go ominęło coś istotnego.— Może jest — zamruczał.Kynes powiedział szybko:— Może powinniśmy omówić to kiedy indziej, mój panie.Jest tak wiele…Planetolog umilkł, gdyż drzwiami służbowymi wpadł umundurowany żołnierz Atrydów i po przejściu straży pospieszył do księcia.Nachylił się szepcząc mu coś do ucha.Jessika rozpoznawszy na czapce insygnia korpusu Hawata skryła niepokój.Odwróciła się do towarzyszki producenta filtrfraków, drobnej, ciemnowłosej kobiety o lalkowatej buzi, z kurzymi łapkami w kącikach oczu.— Prawie nie tknęłaś jedzenia, moja kochana — powiedziała.— Czy mogę coś dla ciebie zamówić?— Nie bardzo chce mi się jeść.— Kobieta zerknęła na producenta filtrfraków, nim odpowiedziała.Książę podniósł się gwałtownie i stając obok swego żołnierza przemówił ostrym tonem komendy:— Zostańcie na miejscach; wszyscy.Musicie mi wybaczyć, ale pewna sprawa wymaga mojej obecności.— Odstąpił na bok.— Paul, bądź łaskaw i przejmij ode mnie obowiązki gospodarza.Paul wstał; pragnął zapytać ojca, dlaczego odchodzi, ale wiedział, że musi okazać wielkopańskie maniery.Obszedł stół aż do krzesła ojca i usiadł.Książę odwrócił się do alkowy, w której przebywał Halleck.— Gurney, zajmij, proszę, miejsce Paula przy stole.Nie może być nie parzystej liczby gości.Po bankiecie może będę chciał, byś odprowadził Paula do SD na lądowisku.Czekaj na moje wezwanie.Halleck wychylił się z alkowy odziany w galowy mundur; ze swą niedźwiedziowatą brzydotą wydawał się nie na miejscu wśród błyszczących kobiecych strojów [ Pobierz całość w formacie PDF ]