[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie mam pojęcia, co wywołuje ich reakcje.- Rozumiem - powiedziałam.- Bardzo mi przykro.Nie powinnam była cię w to wciągać.Masz przecież dyrygować MĘKĄ.- Zaczyna się dopiero o siódmej - odparł ponownie rzucając się na stos kompaktów.- Co znaczy, że mamy jeszcze cztery godziny.Gdybyśmy znaleźli jeszcze jedną Cichą noc, na którą by zareagowali, moglibyśmy wreszcie odkryć, co oni, na Boga, wyprawiają! Gdzie, psiakrew, podział się album Star Wars Christmas?- Przestań - powiedziałam.- To się robi śmieszne.- Wyjęłam mu z rąk kompakty.- Jesteś wyczerpany, a masz przed sobą trudne zadanie.Nie możesz dyrygować tymi ludźmi bez odrobiny snu.Altairczycy mogą poczekać.- Ale.- Jak się prześpisz, lepiej będzie ci się myślało - powiedziałam stanowczo.- Obudzisz się, a rozwiązanie samo ci się objawi.- A jak nie?- To się weźmiesz za te swoje chóry i.- Chóry.- przerwał mi nagle z namysłem w głosie.- Albo ten koncert Śpiewu, Męki czy Cierpienia, jak zwał, tak zwał.Ja tu zostanę, zagram Altairczykom jeszcze kilka razy Cichą noc i jak wrócisz.- Siadaj, John było w wykonaniu chóru - powiedział patrząc ponad moim ramieniem na siedzących Altairczyków.Tak samo Pasterze stróże.A Cicha noc z „42nd Street” była jedynym chóralnym wykonaniem tej kolędy.- Chwycił mnie za ramiona.- To wszystko chóry! Dlatego nie zareagowali na Julie Andrews śpiewającą Wstańcie pasterze, ani na Stubby Kayea, gdy śpiewał Siadaj, kołyszesz łodzią! Oni reagują tylko na grupowe wezwania.Potrząsnęłam głową.- Zapomniałeś o Zbudźcie się, zbudźcie uśpione dusze.- Ooo.- powiedział ze zgaszoną twarzą.- Masz rację.Czekaj! - wziął płytę Julie Andrews i wetknął ją do odtwarzacza.- Julie chyba śpiewa zwrotkę, a potem powtarza ją za nią chórek.Posłuchaj.Miał rację.Chór śpiewał „Zbudźcie się, zbudźcie.”.- Kto śpiewał Radość światu?, gdy odtwarzałaś im to z płyty zabranej z pasażu?- Julie Garland solo - powiedziałam.- A Brenda Lee śpiewała Zbierzmy się pod świąteczną choinką.- A Johny Mathis śpiewał Aniołowie głoszą chwałę - powiedział radośnie.- Ale pieśń o Hanuka, na którą zareagowali, śpiewali.- przeczytał z okładki - „Shalom Singers”.To musi być to!Ponownie zaczął przetrząsać stos płyt.- Czego szukasz? - zapytałam.- Mormon Tabernacle Choir - odpowiedział.- Oni musieli nagrać Cichą noc.Puścimy ją Altairczykom.Jak zasną, będziemy wiedzieli, że jesteśmy na właściwym tropie.- Ale oni już śpią - powiedziałam, wskazując naszych gości, którzy stali jak bukiet przez tydzień niepodlewanych kwiatów.- Jak.Ponownie zaczął grzebać w płytach.Wyciągnął album Cambridge Boys, wyjął zeń płytę i przez chwilę czytał spis treści.- Wiem, że tu jest.o, mam.Uruchomił odtwarzacz.Słodkie, chłopięce głosiki zaintonowały: „Zbudźcie się chrześcijanie, uczcijcie radosny ranek.”.Altairczycy natychmiast się wyprostowali i niemal spalili nas spojrzeniami.- Miałeś rację - powiedziałam cicho, ale on nie słuchał.Zdjął płytę z talerza i znów czytał naklejkę pomrukując: - No, no.musieliście śpiewać Cichą noc.Wszyscy to śpiewali.- Odwrócił płytę na drugą stronę.- No tak, wiedziałem - położył płytę na talerzu i zręcznie opuścił ramię z igłą.- „I spokojnie.” - zaśpiewały anielskie chłopięce głosiki - „.śpią”.Altairczycy padli, zanim jeszcze przebrzmiały te słowa.- To jest to! - powiedziałam.- Wspólny mianownik!Calvin potrząsnął głową.- Potrzeba nam więcej danych.To może być zbieg okoliczności.Musimy znaleźć chóralną wersję Wstańcie pasterze i Siadaj, kołyszesz łodzią.Gdzie położyłaś Chłopców i laleczki?- Ale to było solo.- Owszem, pierwsza część, ta, którą im odtworzyliśmy, była solówką.Później śpiewają wszyscy chórzyści.Powinniśmy im odtworzyć całą piosenkę.- Nie mogliśmy, przypomnij sobie - odpowiedziałam podając mu płytę.- Były tam fragmenty o przeciąganiu pod kilem i topieniu, nie wspominając o pijaństwie i szulerce.- No tak - odpowiedział.Włożył słuchawki, słuchał przez chwilę, a potem je zdjął.- „Usiądź.” zaśpiewał z uczuciem chór i Altairczycy usiedli.Odtworzyliśmy im chóralne wersje Dwóch przednich ząbków i Wstańcie pasterze.Altairczycy usiedli i wstali.- Masz rację - stwierdził, gdy goście z kosmosu uklękli przy dźwiękach Pierwszej kolędy w wykonaniu Platersów.- Owszem, to wspólny czynnik.Ale dlaczego akurat ten?- Nie mam pojęcia - przyznałam.- Może nie potrafią zrozumieć niczego, co nie jest zaśpiewane chóralnie? To by wyjaśniało, dlaczego jest ich sześciu.Może każdy słyszy tylko pewne częstotliwości, które pojedynczo są bez znaczenia, ale wszystkie razem.Calvin potrząsnął głową.- Zapominasz o Andrews Sisters.I Barenaked Ladies.I nawet jeżeli oni reagują na chór, wciąż nie wiemy, co tu robią.- Ale teraz wiemy, jak im powiedzieć, żeby nam powiedzieli - stwierdziłam biorąc do ręki Świętą księgę pieśni wigilijnych.- Możesz znaleźć chóralną wersję Adeste Fidelis po angielsku?- Chyba tak - odpowiedział.- A dlaczego?- Bo jest w niej „witamy ciebie” - powiedziałam przesuwając palcem po zapisie słów kolędy Pokój wam ludzie dobrej woli.- Mam tu: „Stróżu, opowiedz nam o nocy” - dodał Calvin.- I „opowiedzcie o Dobrej Nowinie”.Muszą zareagować na którąś z nich.Nie zareagowali.Piotr, Paweł i Maria kazali Altairczykom „iść i głosić” (ściszyliśmy: „ze zbocza góry”), ale albo Altairczykom nie podobał się folk, albo Andrews Sisters trafiły nam się jak ziarno ślepej kurze.Albo wyciągnęliśmy zbyt pochopne wnioski.Gdy spróbowaliśmy ponownie tej samej piosenki, tym razem w wykonaniu Boston Commons Choir, Altairczycy wciąż nie reagowali.Nie ruszyła ich też chóralna wersja Uderzcie w dzwony („opowiem wam”), ani Wesoły stary Mikołaj („nie mówcie nikomu” - wyciszyliśmy „nie” i „nikomu”).Nie zareagowali na Zwierzęta wielbiły, choć we wszystkich sześciu wersjach było „powiedzcie”.Calvin wpadł na myśl, że istotny jest może czas, w jakim użyto słowa, zagrał im więc fragmenty Mikołajka („opowieść” i „powiedział”) i Dzwonkowej kolędy („opowiadanie”), ale bez rezultatu.- Może problemem jest odpowiednie słowo - powiedziałam.- Może oni nie znają słowa „opowiadać”.- Niestety, obcy nie zareagowali też na „głosić”, „gadać” i „wysławiać”, albo „oznajmiać” [ Pobierz całość w formacie PDF ]