[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jego bezlitosna decyzja położyła kres sytuacji bez wyjścia.Ellie zdawała sobie z tego sprawę, ale nie potrafiła mu wybaczyć.To spotkanie znienacka odczuła tak, jakby wyciągając rękę do gałązki, dotknęła płonącej pochodni.Ból był dojmujący.Zdołała jakoś dotrwać do końca odwiedzin u rannych z przylepionym do ust uśmiechem uprzejmego zainteresowania, od którego rozbolały ją mięśnie twarzy.Ale nie umiałaby powiedzieć, o czym rozmawiała, ani jak udało jej się wrócić z beztroską miną do rezydencji gospodarzy.Zadowolona była teraz z wcześniejszej decyzji Curtisa, który uprzedził, że nie będą mogli zostać do poniedziałku rano, tak jak inni goście.Przetrwała porę koktajlową i kolację, nie zdradzając stanu swego ducha.O dziewiątej, żegnani z żalem przez Waldorfa i Nancy Astorów, wsiedli do komfortowego samochodu, który zawiózł ich na stację w Maidenhead, skąd odchodził pociąg do Londynu.- Ta Nancy to jednak imponujące stworzenie! - westchnął Curtis, sadowiąc się w przedziale.- Kobieta o wielu talentach - mruknęła Ellie-Rose.- I do tego jeszcze urodziwa! A jej siostra to prawdziwa amerykańska piękność!- Tak, rodzina Langhorne’ów słynie z pięknych kobiet.- Dom jest wspaniały, chociaż trochę przytłaczający, nie uważasz?- Może wydaje się weselszy w lecie.- Ellie, dobrze się czujesz? Myślałem, że będziesz kipiała od nadmiaru wrażeń po wizycie u dwóch pań z rodziny Langhorne’ów!Ellie zrobiła wysiłek, by odpowiedzieć na komentarze Curtisa dotyczące weekendu.Powitała jednak z ulgą koniec niedługiej podróży.Na dworcu Paddington wsiedli do taksówki z bagażnikiem na dachu, gdzie zostały umieszczone ich walizki.Ellie mogła wreszcie powiedzieć, że czuje lekki ból głowy i chce się wcześnie położyć.O wpół do jedenastej leżała więc w łóżku ze zgaszonym światłem.Beading uparła się przynieść jej coś ciepłego do picia i dwie aspiryny, które Ellie zostawiła zresztą nietknięte na stoliku nocnym.Curtis został na dole, wypalając ostatnie cygaro i popijając whisky z wodą sodową.Ellie słyszała, jak idzie następnie zatelefonować, żeby ustalić z kolegami plan na następny dzień.Kiedy pojawił się w końcu na górze i pochylił nad nią, udała, że śpi.Uspokojony, przeszedł do własnej garderoby; słyszała, jak nuci półgłosem przy wieczornej toalecie.Wkrótce druga strona łóżka ugięła się pod jego ciężarem, a po niedługim czasie miarowy oddech męża przekonał Ellie, że Curtis zapadł w sen.Niebawem w całym domu zaległa cisza.Mroczny pokój rysował się słabo, ledwie rozjaśniony blaskiem latarni; smuga bladego światła kładła się na parapecie i kawałku podłogi.Ponad głową Ellie wysoki sufit z ozdobnym gzymsem i gipsową różą pośrodku połyskiwał kremową bielą w półmroku.Ellie słyszała, jak nie opodal domu zatrzymuje się dorożka, a konie postukują kopytami, czekając niecierpliwie, aż pasażer wysiądzie, a następnie ruszają dziarsko, kierując się zapewne w stronę stajni na odpoczynek.Wstała z łóżka, podeszła na palcach do okna i oparła czoło o zimną szybę.W uszach brzmiał jej jeszcze głos Tada: „Tak, poznałem panią Gracebridge w Ameryce”, a następnie: „Czytałem w gazetach wzmianki o pani przybyciu.”A więc nie zapomniał o niej.Zapamiętał nawet wiadomość o jej przybyciu/Jednakże nie usiłował jej odszukać - ujrzawszy ją niespodziewanie w ogrodzie szpitalnym, był zupełnie wytrącony z równowagi.Pani Astor poinformowała ją, że zgłosił się jako odwiedzający, wraz z wieloma innymi, którzy z takiego czy innego powodu nie nosili sami munduru; niektórym nie pozwalał na to stan zdrowia lub też fakt, że byli obywatelami innego kraju.Towarzystwo mężczyzn musiało dla chorych stanowić pożądaną odmianę po przesadnej opiekuńczości niektórych kobiet, działających zresztą w najlepszej wierze.Ellie dowiedziała się, że Tad odwiedza szpital co drugą niedzielę.Będzie musiała uważać, by nie przyjąć żadnego więcej zaproszenia do Cliveden na ten dzień tygodnia, bo mogłaby się znów na niego natknąć, a nie wiedziała, czy zdoła znieść następne spotkanie.Jeśli Tad ma choć trochę przyzwoitości, sam będzie się starał zejść jej z drogi.Przecież to on z nią zerwał, to on po prostu sobie odszedł, więc od niego zależało, by zapobiec ewentualnym następnym wstrząsom.Musiał widać znaleźć stałą pracę w jakiejś firmie prawniczej - Ellie nie miała pojęcia, gdzie ani jak.Angielskie prawo kryminalne było całkowicie różne od amerykańskiego; Tad musiał więc zmienić specjalność.Czy możliwe, żeby zrobił to wyłącznie po to, aby nie wracać do Nowego Jorku?Świadczyłoby to o niewygasłym uczuciu, które starał się zwalczyć, podejmując pracę w nowym miejscu, co wymagało od niego porzucenia dawnej specjalizacji zawodowej.Na samą myśl o tym serce skoczyło jej w piersi, a ręka chwyciła konwulsyjnie klamkę od okna.Czy Tad kochał ją nadal? Z pewnością nie była mu obojętna - dowodziła tego nagła bladość która okryła jego twarz na widok Ellie.Zaczęła się modlić:,3oże, spraw, aby do mnie wrócił”.Ale zdusiła w sobie tę myśl, kiedy tylko zrozumiała, o co błaga.Nie wolno jej tak myśleć! Czyż nie przyjechała z Curtisem do Anglii po to, żeby tchnąć nowe życie i nadać nowy sens ich małżeństwu? Poza tym nie wolno jej zapominać że Tad ją opuścił.Ale dlaczego? Dlaczego? Może zabrakło mu cierpliwości - to jej nieustanne rozdarcie, kiedy próbowała dokonać wyboru pomiędzy rodziną a ich wzajemnym uczuciem, ta udręka i niepewność.Wiedziała, że kobiety, które są ciągle nieszczęśliwe, szybko nużą się mężczyznom.Może więc stała się zbyt wielkim ciężarem dla Tada? Zaczerpnęła głęboko tchu.Nie wiedziała, czy zdoła wytrzymać napięcie spowodowane świadomością, że on jest tak blisko, ale całkowicie niedostępny Może lepiej byłoby powiedzieć Curtisowi, że tęskni za domem albo że ma wyrzuty sumienia z powodu opuszczenia dzieci.Może powinna wrócić do kraju.Spędziła w Anglii już ponad dwa miesiące.Mogłaby stwierdzić, że pomogła Curtisowi w urządzeniu się i zadomowieniu, że zorganizowała pewną liczbę przyjęć dla jego gości, a teraz nadszedł czas powrotu do domu.Jednakże oboje zdążyli umówić się na wiele nowych spotkań, nie mówiąc o zaproszeniach, które powinna sama wysłać, by zrewanżować się za okazaną gościnność [ Pobierz całość w formacie PDF ]