[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Najzawistniejszém zaœ okiem pogl¹dali naprzywilejekoœcio³a Poznañskiego, który mia³ udzielone sobie niektóre prawa ksi¹¿êce, azw³aszczawolnoœæ bicia monety, prawem wy³¹czném i z cech¹ w³aœciw¹.Atoli Przemys³aw iBoles³awksi¹¿êta Polscy ¿adnemi panów swoich i szlachty proœbami i zabiegami nie dalisiê zachwiaæ ido ich ¿¹dañ nak³oniæ, uwa¿aj¹c to za rzecz nieuczciw¹, aby mieli kaziæprzywileje od ojcaswego i pana koœcio³omR.1245.BOLES£AW WSTYDLIWY.293na chwa³ê Bosk¹ nadane, gdy pogwa³cenie to i Bogu obrazê i im wieczn¹przynios³obysromotê.Odrzuciwszy zatém i naganiwszy ich niewczesne ¿¹dania, przywileje zszczodrotyich ojca W³adys³awa Ottonica pomienionym koœcio³om udzielono, aby ich wprzysz³oœci niktnie wa¿y³ siê naruszaæ i w¹tliæ, nowemi pismy odœwie¿yli i utwierdzili, i przezwoŸnychog³osiæ kazali, ¿e w s¹dach i grodach mia³y byæ uwa¿ane za trwa³e iniewzruszone, a odwszystkich poddanych œwiêcie szanowane.Zwo³awszy potém zjazd powszechny wGnieŸnie iwielkie zebranie u dworu, Przemys³aw, starszy ksi¹¿ê, brata swego m³odszegoBoles³awanazajutrz po Œ.Wojciechu w koœciele GnieŸnieñskim, przy uroczystém odœpiewaniumszy œ.przez Fulkona arcybiskupa, w obecnoœci Bogufa³a biskupa Poznañskiego i licznejstarszyznypanów Wielkopolskich, pasowa³ na rycerza, przyczém wydane by³y rozmaite zabawyiigrzyska, a szermierzom hojne przez ksi¹Ÿêeia rozdane nagrody.Kazimierz ksi¹¿ê Kujawski przez dziewiêæ dni pustoszy Pomorze bez przeszkody.Uprowadzaj¹cego ³upy dogania Œwiêtope³k, ale w stoczonej bitwie doznajepora¿ki.Kazimierz ksi¹¿ê Kujawski i £êczycki, syn Konrada ksi¹¿êcia Mazowieckiogo,zebrawszywojska jak tylko móg³ najliczniejsze, ruszy³ do ziemi Che³miñskiej, i zPopponemKrzy¿akiem, oraz innymi rycerzami zakonu Krzy¿ackiego, z HenrykiemLichtersteinem,Druseliffem (czeœnikiem Fryderyka ksi¹¿êcia Austryi), i dru¿yn¹ niektórychobcychprzychodniów, którzy z Austryi na pomoc Krzy¿akom w skutek og³oszonej wojnykrzy¿owejpoprzybywali, urz¹dziwszy hufce zbrojne, wtargn¹³ na Pomorze, aby zaspustoszenie ziemChe³miñskiej i Kujawskiej Œwiêtope³kowi sprawiedliwym zap³aciæ odwetem.Œwiêtope³k zaœz swemi Pomorzanami nie œmiej¹c porywaæ siê orê¿em na Kazimierza i Krzy¿aków,oczekiwa³, rych³o-li nadejd¹ Prusacy, których by³ wezwa³ na pomoc.Tymczasemksi¹¿êKazimierz z Krzy¿akami i wojskiem cndzoziemskim popaliwszy w ci¹gu dziewiêciudniliczne wsie i miasteczka na Pomorzu, zabra³ z niego wielkie zdobycze.Ponadci¹gnieniuPrusaków ruszy³ dopiero za nim Œwiêtope³k, i natar³ nañ razem z przodu i zty³u.HenrykLichterstein i czeœnik Druseliff, prowadz¹c przed sob¹ ³upy wojenne, szli przedchor¹gwiamirycerstwa; zaczém Pomorzanie i Prusacy z ³atwoœci¹ ich rozbili.WtedyŒwiêtope³k z trzemahufcami na Kazimierza i Krzy¿aków tak dzielnie i natarczywie uderzy³, ¿eniektórzyopuœciwszy szyki nagle poczêli uciekaæ.Ale by³294 BOLES£AW WSTYDLIWY.R.1245przy Kazimierzu ksi¹¿êciu pewien chor¹¿y, Marcin z Kruszwicy; ten zawo³a³przecie¿ narycerstwo i w miejscu je zatrzyma³.Stoczono potem bitwê i walczono z wielk¹zaciêtoœci¹; agdy ¿adna strona nie ustêpowa³a pola, nadbieg³ Henryk Lichterstein z garstk¹swoichAustryaków (czeœnik bowiem Druseliff umkn¹wszy nie opar³ siê a¿ w Toruniu) i nawojskoŒwiêtope³ka z ty³u uderzy³.W jednej chwili Œwiêtope³k z swojém wojskiem pobityirozproszony, tysi¹c piêæset ludzi zostawi³ na placu; reszta wojska jego czêœci¹dosta³a siê wniewol¹, czêœci¹ posz³a w rozsypkê.Pod ten czas tak¿e klasztor Oliwski zeswemi spichrzamiod Pomorzan i Prusaków barbarzyñskich z³upiony zosta³ i spustoszony.Innocenty IV odprawia w Lyonie sobór, na którym Fryderyka cesarza i królaPortugalskiegosk³ada z ich stolic i godnoœci monarszej pozbawia.Papie¿ Innocenty IV odprawi³ sobór w Lyonie: który zacz¹wszy siê w dzieñ Œ.JanaChrzciciela trwa³ a¿ do oktawy Narodzenia N.M aryi Panny; jako¿ i to œwiêtowtedy w³aœnieby³o ustanowione.Na tym soborze wiele rzeczy po¿ytecznych uchwalono.W czasiezaœtrwaj¹cego synodu, to jest dnia 17 Lipca, papie¿ Innocenty, za zgodn¹ uchwa³¹soboru,wykl¹³ Fryderyka cesarza Rzymskiego, jako nieprzyjaciela koœcio³a, i równiecesarstwa jak ikrólestw Sycylii, Apulii i Kalabryi pozbawi³, uwalniaj¹c przytém wszystkichpoddanych jegood przysiêgi wiernoœci, jako czytaæ mo¿na in Sexto Extra.De sententia el rejudicata c.Sacropraesente, et 1.Ad Apostolicae, i t.d.Tego zaœ z³o¿enia z pañstwa czterynaznaczaj¹przyczyny.Pierwsz¹ by³o krzywoprzysiêztwo, poniewa¿ nie dotrzyma³ przysiêgi,któr¹ siêby³ zobowi¹za³ koœcio³owi, tak z cesarstwa jak i królestwa Sycylii, podwzglêdem lennictwa.Druga przyczyna œwiêtokradztwo, poniewa¿ za jego spraw¹ powieziono kardyna³Ã³wipra³atów przybywaj¹cych na zgromadzenie duchowne.Trzecia, ¿e podejrzany by³ oodszczepieñstwo.Czwarta, ¿e przez szeœæ lat nie p³aci³ z królestwa Sycyliinale¿¹cej siêdaniny koœcio³owi.Ten¿e papie¿ Innocenty, na ¿¹danie panów, oddali³ tak¿e odrz¹dów królaPortugalii, za to, i¿ niedba³ym by³ w wymiarze sprawiedliwoœci, przez co rzeczpublicznaupada³a.W jego zaœ miejsce naznaczony zosta³ brat jego Alfons, który by³hrabi¹ Boloñskim,jako czytaæ mo¿na in Sexto Extra.De supplenda negligentia Praelatomm c.Grandi.R.1246.BOLES£AW WSTYDLIWY.295Po Krystyanie biskupie Che³miñskim wstêpuje na stolicê Henryk.Krystyan biskup Che³miñski, po dwudziestu piêciu latach zarz¹dzania koœcio³emumar³ i wtym¿e koœciele Che³miñskim pochowany zosta³.By³ szlachcicem herbu.Papie¿InnocentyIV, który na ów czas przebywa³ w Lyonie, na usilne proœby Konrada ksi¹¿êciaMazowieckiego, powtarzane przez pos³y i listy, naznaczy³ po nim nastêpc¹Henryka,tytularnego biskupa Armaceñskiego, zakonu kaznodziejskiego, cnot¹ i prawoœci¹tego mê¿azbudowany, dnia 9 Stycznia, papiestwa swego roku trzeciego.Rok Pañski 1246.Konrad ksi¹¿ê, Mazowiecki znowu naje¿d¿a ziemiê Krakowsk¹.Wychodzi przeciwniemuksi¹¿ê Boles³aw, ale bitwê przegrywa.Konrad zwyciêzca buduje i uzbrajaniektóre zamki,które jednak za oddaleniem siê Konrada na Mazowsze ksi¹¿ê Boles³aw odbiera.Konrad ksi¹¿ê Mazowiecki, ciê¿ko zagniewany na bratanka swego Boles³awaWstydliwegoksi¹¿êcia Krakowskiego, ju¿-to z powodu klêski poniesionej pod Suchodo³em, kêdyby³ odniego zbity i rozproszony, ju¿ z tej przyczyny, ¿e go by³ wyzu³ z posiadanegoju¿ ksiêstwaKrakowskiego, uk³ada³ w swojém sercu srogi odwet i zemstê.Umys³, który samprzez siêmocno ju¿ by³ zj¹trzony, pod¿ega³a jeszcze ma³¿onka jego, ksiê¿na Agazya,niewieœciemipodszeptami dra¿ni¹c go i namawiaj¹c, aby sromotê doznan¹ pod Suchodo³em, naktórejpowaga jego wielce cierpia³a, stara³ siê zetrzeæ i nie puszcza³ jej bezkarnie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL